Bevrijdingsfeest in de
Wieringermeer
Historisch Genootschap
Wieringermeer
Rein Kooien
5 mei 1945, in onze onder water gezette polder borrelde het wat, het klotste wat, de bomen
stonden ademloos te zwijgen en de lawaaiige kauwen verbaasden zich over de standvas
tigheid van de kerktorens. Hier en daar kreunde een spant. Zo ongeveer klonk de bevrijde
Wieringermeer op die vijfde mei. Geen feestgedruis, geen mens te bekennen, de mensen
waren het gebied ontvlucht. Vierden ze het in stilte, vierden ze het elders, waar en hoe?
Ontheemd, berooid en vrij; met
die woorden was onze situatie
volledig beschreven.
Ik was 4 jaar en totaal verbou
wereerd door de gebeurtenissen
van 17 april en de dagen daarna.
Aanvankelijk onderdak gekre
gen in Medemblik in een ba
rakkenkamp. Dagelijks met pa
mee om naar de poldergolven te
kijken. Hand in hand, de warme
hand van je pa als enige zeker
heid. Je zag je eigen verleden
aan komen spoelen, kippenhok
ken, strobalen, ruiterstokken,
deuren. 'Maar vader, is ons huis
ook ingestort, we gaan toch te
rug, maar is er dan niks meer?'
Mijn vader voer weg met het vee over het IJssel-
meer naar de NOP. Moeder trok met de kinde
ren naar het verre Brabant. Het feesten schoot
erbij in.
Dat zal bij meer Wieringermeerders zo gegaan
zijn. Een dolende gemeenschap, bovendien een
jonge gemeenschap, een samenleving die gro
tendeels nog vorm moest krijgen maar die voor
zichtig al wel een feesttraditie aan het opbouwen
was, denk bijv. aan het jaarlijkse polderfeest op
21 augustus. Maar de vijf jaar bezetting had het
samen feesten al danig ingeperkt. Het vereni
gingsleven stond nagenoeg stil. Kerken, scholen
en de landbouwbeurs waren de enige ontmoe
tingsplaatsen voor een argwanend en zorgelijk
samenzijn. Uitbundigheid werd een vergeten
woord. Met de inundatie spoelde de polder vol
en de gemeenschap uit elkaar. Waar is iedereen
gebleven? Op je eentje het bevrijdingsfeest vie
ren deed je niet.
Normaal zou het de taak van de burgerautori
teit zijn om de registratie van de uitwaaierende
28ste jaargang 2020/1, nummer 85