jyl^lcytjbL aX ^rfrex-t f (Is?]* Jufc s/isjV- Iemand van de Luchtbeschermingsdienst, ver gezeld door veldwachter Th. van der Hoek, heeft de vliegenier opgehaald en via via kwam Stevens terecht in een van de gevangenkampen in Duitsland. De familie Doornbos onderhield contact met hem via het Rode Kruis en wisselde brieven en pakjes met hem uit. Of er na de oor log nog een ontmoeting is geweest weet Yvonne niet, maar ze vermoedt van wel. lijk ook etensmiddelen mee te rug. En toen ineens kwamen ze niet meer; er zal wel iets gebeurd zijn, dacht moeder, het is tenslot te oorlog. Dat heeft haar erg aan gedaan; nog vele jaren erna werd dat onderwerp weer naar boven gehaald. Vader raakte ook nog in de gevangenis, want hij had een pamflet opgepikt dat op het land lag en de Duitsers waren daar niet van gediend. Gelukkig kreeg zijn broer Freek hem na een paar we ken weer vrij. En toen kwam de onderwaterzet ting, 17 april 1945. De Duitsers bliezen de dijk op. Veel spullen werden in veiligheid gebracht. Het gezin ging naar de brugwachter aan het eind van de Waardweg, daar was het een stuk hoger. Eind 1945 was de polder weer droog en werd de Wieringermeer weer een prachtig gebied. In Den Helder moesten veel gezinnen op last van de Duitsers hun huizen verlaten; zo ook de familie Luijten uit de Soembastraat. Vader, moe der en de dochters Truus en Greta bivakkeerden gedurende een zomer in de aardappelbewaar plaats. Toen het pootgoed opgeslagen moest worden, vertrok het gezin naar Breezand. Doch ter Truus heeft haar oorlogsherinneringen nog eens op papier gezet. Via via is dat in Canada terechtgekomen en daar heeft iemand er een boekje van gemaakt met de titel Tell me again, 1940-1945. Mogelijk komen we nog eens in het bezit van dit boekje. Aan het eind van de oorlog kwamen er geregeld mensen langs de deur; moeder Doornbos had altijd een grote pan soep op het fornuis voor de genen die honger hadden. Een vader en zoon kwamen geregeld per fiets uit Amsterdam. Ze kregen altijd wat te eten en namen waarschijn- Kriegsgefangenenlager S TAiAQ- /-«FT X, j tAe. ^tcvj~ ?Ui 5fX juair.iL.-La.i. f --■.-(' %W ULmJ*. K-tbuuL bbanJL /ï>-uL/ J! ivj rMjV (ti. .'■.i.A^jr,a„ Jt U urtjdL-i-/M> iitwc aJ&- =l Cun}>. x riwfvu? Bedankbrief van Charlie; de namen Albert en Ron slaan op Albert Barlow en Ron Wade, die ook in het gecrashte vliegtuig zaten en in hetzelfde kamp zaten Yvonne Doornbos en Hans Speelman (1949) 27ste jaargang 2019/3, nummer 84

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2019 | | pagina 53