Gerrit Bosma: Kunstzinnige sporen in een strakke polder
lemaal weg kon dromen. In het
prachtige boek, Beeld in het groen,
over zijn kunstwerken beschrijft
hij zo'n verbeelding.' In 1969
werden de eerste voetstappen op
de maan gezet.
afgesloten met het diploma Meesterbinder. In
middels exposeerde Gerrit met tekeningen en
schilderijen, was hij actief in de danswereld en
arrangeerde hij 'buiten de pot' in de bloemsier-
kunst. Weliswaar werkte Gerrit voor een aantal
bloemisterijen in de hoofdstad volgens het ver
trouwde concept, maar in zijn vrije tijd maakte
hij originele creatieve variaties op de bloemsier-
kunst. Naast het verdienen van een basisinko
men, maakte Gerrit Bosma de dingen die hij
zelf leuk en mooi vond. En als je daar iets extra's
mee kon verdienen, was dat meegenomen. Een
combinatie van werk en 'ik doe wat ik wil.'
Terug in de polder
Na een korte periode in Japan gewerkt te hebben
als directeur van een opleiding in de bloemsier-
kunst, kwam Gerrit terug in de Wieringermeer.
Zijn ouders woonden daar nog en Gerrit organi
seerde in de schuur cursussen onder de naam
'plantaardige vormgeving.' Het was werken met
natuurlijke materialen.
Ook het team van het Huis van Middenmeer
kwam daar. Gerrit werd daarna door de eigena
resse Janine Butter-Feikes gevraagd of hij voor
haar wilde werken en dat is inmiddels al weer
zo'n 25 jaar. 'Ik hield van de polder, het weid
se, het landschap. Ik ben verder gegaan met
Een euforisch moment voor de
wereld. Op de televisie kon ieder
een zien hoe een ruimtevaarder
in zijn astronautenpak een vlag in
het grillige maanoppervlak prikte.
Waar had ik dat eerder gezien?
Vanuit een slootwal zag ik als kind
ook een soort maanlandschap: de
onbebouwde, omgeploegde vlakte
waarin het contrast tussen licht
en donker zich aftekende. In de
grijze, winterse sfeer van de kale, ruige polder
zag ik mijn vader een vlag in de aarde prikken.
De vlag was een bamboestok met een rood of
geel plastic vaantje eraan en de ruimtevaarder
was de akkerbouwer, die de banen uitzette voor
het planten en zaaien van de gewassen.'
Gerrit kon goed tekenen en was erg handig en
creatief en daar was wel ruimte voor. Die laatste
twee eigenschappen schrijft hij toe aan zijn va
der en moeder. Zijn ouders vonden zijn kunst
zinnig talent niet gek of vreemd. Dat werd mede
een handje geholpen doordat Klaas Kistema-
ker heel veel aardigheid had in het maken van
mooie praalwagens voor de optocht op Konin
ginnedag. Zijn ouders vonden het leuk, maar de
andere kant was hun idee dat je er geen geld
mee kon verdienen.
Vak leren
Er was in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw
echter niet veel ruimte voor een creatieve geest
in deze omgeving. Zodoende verliet Gerrit al
vrij vroeg het ouderlijk huis en ging in Amster
dam wonen. Daar deed hij een lerarenopleiding
in biologie en tekenen.
Hij heeft een aantal jaren tekenles gegeven,
is daar mee gestopt en volgde toen een oplei
ding in de bloemsierkunst. Die opleiding werd
27ste jaargang 2019/3, nummer 84
