Gerrit Bosma Kunstzinnige sporen in een strakke polder Historisch Genootschap Wieringermeer Laurens van der Vaart Geïnspireerd door de openheid van onze polder, opgegroeid in dat landschap, een grote liefde voor natuurlijke materialen en een zeer creatieve geest. In een paar zinsneden mis schien wel de kern van kunstenaar Gerrit Bosma (1958). Een boeiende ontmoeting met een bijzondere Wieringermeerder. Jonge jaren De ouders van Gerrit kwamen oorspronkelijk uit Friesland. Zijn vader kwam in loondienst bij Klaas Kistemaker in de Wieringermeer. Ze woonden aan het Wagenpad niet ver van de Hoornse brug. Daar werd Gerrit geboren en groeide hij op samen met twee broers. 'Ik heb er een rijke jeugd gehad', vertelt Gerrit. 'Tegenover ons woonde een smid, daar kwamen in de beginjaren paarden, die beslagen werden. Naast ons woonde Sjoerd de Jager, de beheer der van de weegbrug; dat wegen heb ik ook nog meerdere jaren als vakantiebaantje gedaan. 'Mijn kindertijd was een on bezorgde speelperiode. Klau teren op de bietenbergen, duiken in hopen stuifsneeuw in de sloot, vrijuit vuurtje sto ken, hutten bouwen, geheime plekken creëren. Spelen met de dieren, konijnen, cavia's, eenden, verschillende soorten vogels in de volière, hond en katten. Paarden bij de boer. Mijn vader werkte bij Klaas Kistemaker en daar ben ik ook veel geweest. Met de kinderen van het Wagenpad was het een fantastische jeugd.' Eerst bezocht Gerrit de St. Jozefschool (alleen jongens), later werd het gemengd en heette het de Maria- school in Medemblik. Vervolgens ging hij naar de Dr. Ariënsmavo in Middenmeer. Daarna volgden de Havo en het PCC college in Alkmaar. Anders Al vroeg merkte de jonge Bosma dat hij anders dan de anderen was. 'Anders zijn en je anders voelen gaf mij indertijd geen zorgeloze middel bare schoolperiode waar afwijken van de norm, op wat voor wijze dan ook, geen mogelijkheden bood om creativiteit ontspannen te ontplooien.' Gerrit had een ruime fantasie, waarin hij he- 27 ste jaargang 2019/3, nummer 84

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2019 | | pagina 40