Koerier voor de ondergrondse
Historisch Genootschap
Wieringermeer
Bert Boeters werkt in de oorlog als beginnend ambtenaar (hij is dan 19 jaar) op het stadhuis
van Enkhuizen met de constante dreiging opgeroepen te worden voor de Arbeitseinsatz. In
juni 1943 besluit hij onder te duiken. Via AmsterdamAlkmaar en Oude Niedorp komt hij
terecht in 't Veldt. Nel v/d Vuurst-Nauta uit Baarn, eerder woonachtig in de Wieringermeer
en lid van ons Genootschap, stuurde ons zijn herinneringen (eerder verschenen in de Gooi
en Eemlander) en Boeters gaf zijn toestemming. Dit was in 2013. Inmiddels is gebleken dat
Bert Boeters op 24-03-2018 op 93-jarige leeftijd is overleden. Omdat het past in het thema
van deze Kroniek alsnog zijn relaas, helaas postuum.
In het verzet
Na enige tijd kwam ik in contact met het
verzet: ik had textielbonnen nodig voor nieuw
ondergoed. Via via kwam ik bij een jongen
terecht die mij die bonnen kon leveren,
op één voorwaarde, ik moest meehelpen
in het verzet. In eerste instantie met de
L.O. (Landelijke organisatie voor hulp aan
Onderduikers) en later met de Binnenlandse
Strijdkrachten. Ik heb in die tijd hulp aan
onderduikers kunnen bieden door regelmatig
door het Nationaal Steunfonds beschikbaar
gestelde gelden aan hen uit te keren,
stakende spoorwegpersoneelsleden aan een
onderduikadres te helpen en te zorgen voor
voldoende voedselbonnen.
Van het een kwam het ander en zo kwam ik
terecht bij de door de Gardiaan (Overste) van
het klooster van de Paters Franciscanen te
Nieuwe Niedorp geleide verzetsorganisatie.
Vanuit het klooster opereerde het uit drie
medewerkers bestaande zogenaamde
Commando Noord van de Binnenlandse
Strijdkrachten, dat in directe verbinding stond
met Londen. Onder de vloer in een van de
cellen was een geheime zender verborgen
waarmee ze verbinding hadden met Engeland.
Ik was intussen in het klooster ondergedoken
en fungeerde vanaf die tijd als koerier voor
Commando Noord, speciaal voor district
I, de Wieringermeer. Mijn opdracht was
geheime berichten rond te brengen. Ik heb
heel wat kilometertjes gefietst, o.a. naar
St. Maartensvlotbrug, Kolhorn, Schagen,
Hoogwoud en nog enkele andere plaatsen in de
omgeving.
17 april 1945
Ik was net 21 jaar geworden. De Duitsers
stonden klaar om de Wieringermeer
onder water te zetten. Ik kreeg 's morgens
vroeg opdracht om een boodschap over te
brengen aan wat later bleek een grote groep
verzetsstrijders te zijn. Ik schat veertig, vijftig
man, die zich ophielden in het voormalig Joods
Werkdorp te Nieuwesluis.
Ik kreeg een geschreven boodschap mee, die
ik niet mocht lezen en die ik verstopte in een
van mijn sokken. Commando Noord wilde
kennelijk weten of de bewapende verzetsgroep
de Duitsers wilde aanvallen om het doorsteken
van de dijk te voorkomen. Met die informatie
keerde ik terug naar het klooster.
Maar het duurde niet lang of ik werd weer
bij Commando Noord geroepen en kreeg
opnieuw opdracht een zeer belangrijk bericht
- kennelijk het antwoord op de informatie die
de verzetsgroep had gegeven - aan de groep
over te brengen. Deze keer stond er een Duitse
26ste jaargang 2018/2, nummer 80
