Een bonk roest uit de winter van '44 '45
ton groot, met luiken en een mooie roef, waar
een klein kacheltje in gestookt kan worden.
Een hele verbetering. Hier kan alles goed uitge
zocht worden en er is veel meer ruimte'.
Wapeninstructie
Schietles werd gegeven door een gedropte
Engels sprekende instructeur. De cursisten
kwamen uit de verre omtrek. Om niet verraden
te worden werd er regelmatig gewisseld van
lesplek. In de regel gebeurde dit in een boerde
rij in de omtrek van Middenmeer. Zo werden
genoemd: de boerderij van Knibbe aan de Kog-
genrandweg, de boerderij van Niehof aan de
Hoornse weg, de boerderij van Van der Oord
aan de Molenweg, de boerderij van Scholten
aan de Kooltuinenweg. Het klooster in Nieuwe
Niedorp was ook een plek voor wapeninstruc
tie. Daar kregen tevens de commandanten van
de stoottroepen instructie. De samenwerking
met Pater Gardiaan was zeer goed.
Het einde
Het was nauwelijks voor te stellen dat de dijk
inderdaad opgeblazen zou worden. De onder
grondse stond klaar in te grijpen. Een groep
van 150 man BS'ers had zich voor dit doel in
het Joodse Werkdorp verzameld. Maar vanuit
Londen werd dit ten strengste verboden. Het
zou veel slachtoffers kosten en te winnen was
de strijd niet.
Na de knallen die door de hele polder heen te
horen waren was de order dat ieder voor zich
de polder zou verlaten. De wapens naar eigen
oordeel en omstandigheden achterlaten of
meenemen. De groep van Jan Blijdorp hoorde
een dag later, op hun ontmoetingsplek in De
Weere, dat A.C. de Graaf was vermoord.
Mansholt en zijn mannen zaten ineens ver
spreid over West Friesland. Abrupt was er een
einde gekomen aan hun activiteiten. Ook na
de bevrijding was er voor hun geen taak meer
weggelegd.
Schoorsteen van een boerderij in Zwaagdijk Oost. Bij de restauratie
van de boerderij in 2012 is in de nieuwe schoorsteen een parachute
gemetseld als herinnering aan het droppingsveld Olivier achter de
boerderij; het veld Olivier werd regelmatig bezocht door A.C. de Graaf
en de zijnen. (foto Mart Groentjes)
Het rapport vermeldt aan het
einde hoe de leden van de
groep zich voelden. Een citaat:
'Van onze organisatie om de
moffen te ontwapenen, hun
wapens te verzamelen en
gedeeltelijk aan onze eigen
mensen uit te delen werd geen
gebruik gemaakt. De gealli
eerden stonden het niet toe en
misschien was het ook maar
beter zo. Voor ons was het ech
ter wel een teleurstelling om
zo werkeloos af te wachten. Ja,
onze tijd was nu voorbij. Het
oppakken van enkele NSB'ers
kon ook geen voldoening meer
geven. Maar het plezierige was
nu dat je overal rond kon gaan
en moffen tegenkomen zonder
het gevoel te hebben dat zo'n
rotmannetje je iets kon doen en
dat was toch de bevrijding.'
26ste jaargang 2018/2, nummer 80
