Van de redactie
Reactie van een lezer
Historisch Genootschap
Wieringermeer
Pier Montsma
Kroniek 77 staat in het teken van de jeugdver
enigingen. Niet alle verenigingen zijn aan bod
gekomen. Kerkelijke jeugdverenigingen o.a.
werden nu niet meegenomen. Verder beperken
we ons hierbij vooral tot de periode vanaf 1965.
Dan zien we onder andere dat bij de diverse
verenigingen voor plattelandsjongeren de wens
ontstaat om samen te gaan. Niet veel later ont
staat daarnaast een algemene jeugdvereniging
voor alle gezindten (DID en Stoj) en daarmee is
een grote stap in de 'ontzuiling' een feit.
Bij het ontstaan van genoemde verenigingen
Waarom ik u een mail stuur?
Ook in Kroniek 76 tref ik artikelen uit de
Wieringermeerbode (blz. 16) en uit de Fle-
vo-Bode (blz. 40) aan. Wanneer ik de artikelen
lees, is het net alsof ik mijn vader (J.A. Gerrit
sen) hoor praten. Zijn jarenlange correspon
dentschap voor zowel de Flevo-Bode als de
Wieringermeerbode, heeft er voor gezorgd dat
er talloze artikelen en verslagen, uit zijn hand
zijn opgetekend. Zijn stijl is zo herkenbaar.
Hij was altijd aanwezig bij nieuwe ontwikkelingen
en maakte daar dan verslagen, rapportages van.
Daardoor is mede zoveel geschiedenis bewaard
gebleven.
Mijn vader was 'free-lance' journalist, en al zijn
vrije tijd, ging met liefde naar het maken van
verhalen, verslagen. Bij ons thuis was het altijd
een 'komen en gaan' van mensen, die graag
iets in de krant geplaatst wilden zien, en daar
aan gaf hij altijd gehoor. Tot op hoge leeftijd
heeft hij dit gedaan, omdat hij er zoveel
plezier in had.
Hij stierf plotseling op 11 november 1992.
kwam het initiatief doorgaans vanuit de jonge
ren zelf. Wel probeerde de Gemeente altijd een
vinger in de pap te houden door bijv. een jonge
renwerker aan te stellen, maar bij de minste
bezuiniging verdween deze ook weer.
De schuurfeesten waren afhankelijk van een
vergunning van de gemeente, met name
vanwege veiligheidsvoorschriften. Nadat geen
vergunningen meer werden verleend kwam
een einde aan dat fenomeen.
Veel leesplezier gewenst
Al die jaren had hij ook de volledige jaargan
gen van de Wieringermeerbode bewaard. Mijn
moeder (overleden op 15 november 2015) heeft
dit tot het jaar 2013 doorgezet. Alle jaargangen
zijn overgedragen aan het Historisch Genoot
schap. En zo blijven verhalen bewaard, en kunt
u er volop gebruik van maken voor uw rubrie
ken in de Kroniek.
Daar ben ik eigenlijk wel trots op, hij was een
man die de polder en zijn geschiedenis 'op
handen droeg', het is een stuk van zijn nala
tenschap, en zo zou hij dat ook graag gezien
willen hebben.
Meneer Montsma, ik had er behoefte aan, dit al
les onder uw aandacht te brengen, als redactielid
van de Kroniek. Misschien ook nog eens waard
dit te vermelden in de Kroniek? Dat zou een fijn
'eerbetoon' zijn aan zijn mooie en zo herkenbare
schrijfstijl en jarenlange inzet, om de Wieringer-
meerpolder zo goed mogelijk te promoten!
met vriendelijke groet,
Magda Gerritsen
25ste jaargang 2017/2, nummer 77
