Tijdelijk onderkomen en wederopbouw
van aanspoelend materiaal, via Domeinen een
krediet lospeuteren bij het Ministerie van Finan
ciën, dijkwachten organiseren, voeding en onder
dak verzorgen, en brandstof zien te vinden. Na de
bevrijding droeg de commissie enkele taken over
aan de tijdelijke gemeentebesturen.
Om echt verantwoord te kunnen handelen was
een stevige rechtsgrond noodzakelijk. Het Ko
ninklijk Besluit van 7 mei 1945 aangaande de we
deropbouw in zijn algemeenheid bood uitkomst.
Op advies van Mr. H. Scholten uit Alkmaar gaf
dit besluit de rechtsgrond tot oprichting van de
Dienst Wederopbouw Wieringermeer, niet na
eerst uitgebreid overleg op landelijk niveau. Er lag
een gigantische klus te wachten.
Oude werkkampen, nieuwe werkkampen, keten,
woonwagens, stallen en strobalen, werkelijk alles
werd ingezet om mens en dier onderdak te bie
den. De vraag naar bouwmateriaal was in heel Ne
derland onvoorstelbaar groot dus de aanlevering
verliep slechts mondjesmaat. Bewoners sloegen
zelf aan het stenen bikken, van puin weer bouw
stenen maken. Alle beetjes hielpen. De Commis
sie of Dienst Wederopbouw Wieringermeer heeft
in een drietal jaarverslagen verslag gedaan van alle
werkzaamheden die van 1945 tot 1949 werden ver
richt om de Wieringermeer te herstellen. De infra
structuur, de beplantingen, de nutsvoorzieningen,
woningen, scholen, boerderijen en winkels, eigen
lijk alles werd door de Dienst geregeld en dat al is
terug te lezen in die verslagen, van dakpan tot
toiletpotten. In het Genootschap
kunt u er in alle rust doorheen bla
deren. De verslagen zijn uitgebreid,
nauwkeurig, gedetailleerd en mooi
om te lezen; al wordt het denken
over de zinloosheid van de vernie
ling er wel door aangewakkerd.
Voor het personeel dat in de bui
tendienst werkzaam was, werden
een zestal directieketen geplaatst, te
weten aan de Sportweg in Midden-
meer, aan het Wagenpad, Ooster-
middenmeerweg en Noorderkwel-
weg, aan de Schagerweg bij Lutje-Kolhorn en aan
de Westerterpweg in Slootdorp.
Terugkerende gezinnen werden merendeels on
dergebracht in noodwoningen door de Dienst
Wederopbouw geplaatst, of als particulier initi
atief. Lees hierover op pagina 24 het artikel van
Laurens van der Vaart.
Pas in 1953 werd de laatste boerderijwoning op
geleverd, hoeve K86 aan de Medemblikkerweg.
Het grootste leed was geleden maar we zullen het
nooit vergeten
Onderstaand nog enkele cijfers
b, Huisvesting van de dienst.
Aanvankelijk was de dienst gevestigd in een gedeelte van Huiie
St. Radboud. Ridderstraat 10 en in bet parochiehuis ..St. Pieter".
Ridderstraat 9. te Medemblik. De beschikbaarstelling geschiedde
door tussenkomst van de districts-miltaire commissaris te Hoorn.
De ingebruikneming vond plaats op 1 Juni 1945. Naderhand, n.L
op 4 Februari 1946, respectievelijk 15 December 1945. werd de
verhouding met de eigenaren, respectievelijk de Vereniging van
Fraters van Tilburg en het R.K Kerkbestuur van de Heilige
Martinus te Medemblik, in een huurovereenkomst vastgelegd. De
huur bedroeg respectievelijk 200,— en f 140.per maand.
De beide gebouwen werden in Augustus J946 ontruimd, toen
De dienst moest zelf ook onderdak hebben.
Bronnen:
- Verslagen Dienst Wederopbouw 1945-1949
- De Inundatie van de Wieringermeer in 1945 door
E. de Cock en WJ.Z. Willemse.
De Wieringermeer bood in de oorlog onderdak aan:
740 Bewoners Joods Werkdorp. 1934-1941
2600 Evacuees uit Woudenberg. mei 1940
1200 Soldaten op terugtocht uit Friesland. mei 1940
Een onbekend aantal onderduikers. 1940-1945
Vele Helderse vluchtelingen. 1941-1945
Ontelbare voedselzoekers. 1944-1945
Op 17 april 1945 werden de rollen omgedraaid.
Vluchten moest.
De Wieringermeer kreeg onderdak voor:
7023 Inwoners (per 1-1-45) plus een onbekend aantal
onderduikers.
25ste jaargang 2017/1, nummer 76
