Wonen na de onderwaterzetting niet-geloven bij elkaar. Het was de enige vorm van onderwijs toen. De volgende dag had je vrij want dan was een ander deel van de polder aan de beurt. De dag daarop had je weer een andere meester, want ook dat wisselde steeds'. In veel noodwoningen zijn kinderen geboren. In sommige gezinnen in de loop der jaren wel een stuk of drie. 'Ik moest via de slaapkamer van mijn ouders naar mijn eigen slaapkamer. Op een dag werd ik tegengehouden. Mijn moe der lag te baren en daar mocht ik niet langs. Ik zal het nooit vergeten', aldus Dick Schenk. Herbouw De herbouw van boerderijen nam wel drie tot zes jaar in beslag. Met name in de laagste delen van de polder was er weinig meer over dan wat staande spanten en flarden dak. Er werd ge trouwd en door het gebrek aan huizen kwam je dan ook in aanmerking voor een Zweedse nood woning vertelden Geert en Tine Koekoek. 'Wij woonden beiden bij onze ouders in een eigen noodwoning, toen we trouwden kwam er op het erf een Zweedse noodwoning. Nou die was wel comfortabeler dan waar we in woonden. Veel warmer en zomers lekker koel, we betaalden er vier en een halve gulden voor per week'. Naast blijde gebeurtenissen was er ook verdriet. Er waren mensen ziek en er stierven mensen in de noodwoningen. In de loop der jaren verdwenen er zo zoetjes aan verschillende noodwoningen. Als de boer derij hersteld was, ging men natuurlijk daarin wonen. De Zweedse woningen werden afge broken en verdwenen uit het landschap. Je kon en mocht ze niet kopen of doorverkopen. Dat lag anders bij de eigen houten woningen. Die werden in de latere naoorlogse jaren nog wel eens doorverkocht aan een andere liefhebber. Voor een paar honderd gulden. De laatste Zweedse noodwoning Aan de Noorderkwelweg 3 staat de allerlaatste Zweedse noodwoning. Hij staat op het erf van de familie Smit. In het voorjaar van 1947 is deze geplaatst. In 1950 was de boerderij weer hersteld. De noodwoning werd daarna steeds bewoond. De laatste bewoonster was de moeder van Wim Smit. Zij overleed in 1979. De Domei nen wilden toen dat het afgebroken werd, maar Smit diende een verzoek in om het te kopen. Dat werd voor het eerst ingewilligd. Zo is er uiteindelijk toch nog een Zweedse noodwoning blijven bestaan. Dit voorjaar is die woning 70 jaar oud. Eigenlijk een monu ment! De laatste nog bestaande Zweedse noodwoning. 25ste jaargang 2017/1, nummer 76

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2017 | | pagina 29