Landbouw in de Wieringer meer, een terugblik Historisch Genootschap Wieringermeer Rein Kooien De Zuiderzee werd o.a. drooggelegd om de landbouw in Nederland meer ruimte te bieden. In 1930 kwam de Wieringermeerpolder droog. De boerenbevolking werd opgetrommeld. Ze kwamen maar al te graag naar de Wieringermeer om op hun eigen bedrijf aan de slag te gaan. De eerste kwamen in 1934 de laatste in 1942. Nu zijn we generaties verder. Nu is te zien wat er van al de plannen en dromen is terechtgekomen en wat er zoal veranderd is. Daar gaat dit artikel over. Hoe het begon 58% grasland in 1935, 8% ^1942 en 6% in 1987. In 1942 jaar waren er 37 staatsland- bouwbedrijven, nu allemaal opgeheven. In totaal zijn er 512 bedrijven uitgegeven, waar van nu ruim de helft buiten de landbouw. 50 akkerbouw-weidebedrijfjes waren er, nu géén klein noch groot gemengd bedrijf meer te vinden. Voorheen 35 akkerbouw-tuinbouw- bedrijfjes, de blijvers zijn nu bloembollen specialist. Het Robbenoordbos kreeg een oppervlakte van 415 ha. In 1934 was er één kas en wel bij het Joodse Werkdorp (door de Duitsers ontruimd in 1941). Eerste pachter: Stichting 'Joodse Arbeid' Hoe het voor mij begon: Mijn vader stapte op de keurig gespitte tuin voor elk groene-vin- ger-kind een één-stap brede rechte strook af. Helemaal volgens het geldende polderideaal. Een bij vijf, dat was mijn eerste akkertje. Het benodigde plantgoed kregen we er bij cadeau. Zelf zaaien, zelf wieden en natuurlijk zelf oogsten. Ook radijs, dat was mijn eerste oogst. Veel landbouwkennis ging er toen nog niet in mij schuil. Ik deed maar wat mijn vader mij adviseerde; gewoon een touwtje spannen en de bonenstokken in het gelid zetten, een voudiger kan het niet. Dat tuintje is de bron geweest voor mijn liefde voor het rechtlijnige landschap en het rechtlijnige boerenleven. Opgroeien op een boerderij is interessant en bovendien leerzaam. Van jongs af aanschouw je het jaar rond de werkzaamheden en het blijft niet bij kijken, je mag helpen, je loopt als het ware jarenlang stage bij je vader. Opleiding Naast de praktische vaderlessen hoort uiteraard nog een goede scholing. In mijn geval de HLS (Hogere Landbouwschool) der KNBTB in Roermond. Die schooloplei ding was breed. In 23 vakken werden we onderricht. De HLS heet nu HAS (Hogere Agrarische School) en de vakken worden anders ge noemd. De opdracht die we bij de diplo mauitreiking meekregen was simpel en helder: Een boer moet zorgen dat er voldoen de voedsel is, van de beste kwaliteit, tegen zo laag mogelijke kosten en het moet er altijd zijn. Die opdracht ging vergezeld met de raad om het boek 'De Aarde betaalt' van dr. ir. Egbert de Vries maar eens goed te lezen. Dat heb ik gedaan. (uitgeverij Albani, Den Haag, 1948) Dat boek is een oproep tot verantwoord omgaan met de aarde. Dus toen al. 24ste jaargang 2016/3, nummer 75

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2016 | | pagina 9