Bejaardenhuis Lelypark, hoe het begon Historisch Genootschap Wieringermeer Anita Blijdorp in Lelypark viert in september zijn vijftigjarig bestaan. Dit woonzorgcentrum Wieringerwerf is anno 2016 een heel ander huis dan het 'bejaardentehuis' Lelypark van 1966. Veel is veranderd maar in het moderne Lelypark is wél een oud ideaal over eind gebleven: het is een woonplek voor de oudstezorgbehoevende mens in zijn of haar vertrouwde Wieringermeer. 'Een modern ingerichte woongelegenheid voor de pioniers die in prut en slijk de polder hebben opgebouwd en nu op een leeftijd zijn gekomen dat ze het kalmer aan doen'. Zo typeerde de Wieringermeerbode op 13 oktober 1965 het centrum en de aanstaande bewoners van dit allereerste bejaardenhuis op Zuiderzee bodem. Op 3 januari 1966 nam de 75-jarige mevrouw Kossen - Bakker uit Middenmeer als eerste inwoner haar intrek in Lelypark, later die maand gevolgd door de overige 63 bewoners. De plannen voor een bejaardenhuis in de Wie ringermeer dateren al van 1956, de gemeenteraad nam het voortouw. Op 23 oktober 1959 werd de Stichting Bejaardenzorg Wieringermeer opgericht. Een stichting op algemene grondslag met een groot bestuur van maar liefst 21 personen, tout georganiseerd Wieringermeer zat aan tafel. In de gemeente raad werd eerst nog een flink robbertje gevoch ten over de positie van het college van b en w: de voorzittersrol viel in het eerdere werkco mité statutair toe aan een wethouder maar, zo betoogde raadslid De Jong, 'Nu de stichting zelfstandiger is geworden... is de tijd gekomen om onder de "voogdij der gemeente" vandaan te komen'. Helaas, dat feest ging niet door, het college bleef nauw betrokken bij het dagelijks bestuur van de stichting. En dat kwam, gezien alle strijd die nog zou volgen met de rijks- en provinciale overheid, wel zo goed uit. Vanaf het begin was er veel animo voor een kamer in Lelypark. Voorwaarden waren: 65 jaar of ouder én medisch goedgekeurd. Wie te veel mankementen had, kwam er niet in. Al gauw was er een wachtlijst. In het eerste jaar ging men uit van een pensionprijs van 250 gulden per bewo ner per maand. Maar de inflatie gooide roet in het eten en de tarieven moesten elk jaar omhoog. Bewoners heetten 'gasten', een 'inwonend directrice' was onderdeel van het concept: me vrouw Van Schouwen (en haar man!), zwaaide de scepter tot 1979. Ook de 'bejaardenhelp sters' en de 'kookster' woonden in het gebouw. Burgemeester Fokko Omta sprak bij de officiële opening op 25 augustus 1966 peptalk met zijn oproep aan bewoners om 'zelf met initiatieven te komen voor gezonde levensvulling en -ver vulling.' Hij benadrukte om vooral de hulp in te roepen van de hele Wieringermeergemeen- schap. 'Want ook al stuurt onze maatschappij degenen die 65 jaar zijn geworden de werklaan uit en het luchtledige in. dit prachtige cen trum moet niet vervuld zijn van doodse en dodende rust, maar van gezond leven.' Voor het ontwerp van gebouw en omgeving waren niet de minsten aangetrokken. Het bekende architectenbureau Bonnema uit Fries land had in zijn ontwerp opgenomen dat 'de kamers zo groot mogelijk zouden zijn, opdat 24ste jaargang 2016/2, nummer 74

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2016 | | pagina 33