ik ging er per
maand 600 gulden
op achteruit9
Ingebracht en uitgelicht
waarop Pietje (nickname Poep) ant
woordde met de historische woorden:
'I have er wel one but I tell you not!'
In 1968 werd het hoofd der school De
Bruin opgevolgd door Meneer Groen
veld en die werd meteen ook directeur
van wat nu de mavo ging heten. Een
prachtige man, een gedreven leraar, op
het eerste gezicht ietwat stijfjes maar
iemand met een prachtig gevoel voor
humor. Triest dat hij door een tragisch
ongeval in 1973 om
het leven kwam.
Harm Brander:
'Ik werd vervolgens
aangewezen om de rol
van directeur over te
nemen, het was een
heel verdrietige periode. En als je nou
denkt dat 't een mooie promotie voor
me was, ik ging er per maand 600 gul
den op achteruit doordat ik voor al mijn
bevoegdheden niet meer betaald werd.'
De school verhuisde in 1968 van de
Kievitstraat naar de nieuwbouw aan de
Irenestraat. Het gebouw was ontworpen
door architect Boogaard uit Middenmeer
en oerdegelijk gebouwd door aanne
mer Kingma uit Slootdorp. De school
groeide en bloeide tot meer dan 230
leerlingen, een verdubbeling ook van
het lerarenkorps. Onstuimige groei met
zoveel nieuwe leerlingen en veel nieuwe
leraren, die elk hun eigen problemen
mee namen. Groei gaat soms van AU!
Bijzonder is dat Harm de klassenboek-
jes van alle jaren nog altijd onder
handbereik heeft.
Uit een la komt al snel een boekje uit
1964 te voorschijn. 'Tekenen kon je
niet Siep... hier staat het: een 4!' En dat
terwijl er in deze klas drie hele goeie
tekenaars zaten: 'Jan Klop, Evert van
der Sluijs en Wils Coolegem', Harm
Brander kan de namen zonder manke
ren oplepelen. 'Oh ja, dan had je ook
nog Menno Harteberg, die exposeert
tegenwoordig zijn werken.'
'In 1988 fuseerden we tot Wiringher-
lant..., we werden
gefusilleerd!' zegt
Brander. Deze sa
menwerking wordt
door Harm omschre
ven als een bijzon
dere ervaring omdat
ineens met een team van meer dan
60 leraren heel andere krachten gingen
spelen. Verschillende achtergronden,
een heel andere atmosfeer en sommige
collega's lieten overduidelijk blijken dat,
geheel in de geest van George Orwell,
alle leraren gelijk zijn maar enkelen toch
wat meer gelijk dan de rest. Terugblik
kend oordeelt Harm dat ook in het
onderwijs de schaalvergroting niet altijd
gunstig is geweest. Het 'dorpse' karakter
van de drie mavo's in de Wieringermeer,
'we werkten altijd heel plezierig samen
met Remmers en Oosterkamp van resp.
de katholieke en protestantse MAVO
in Middenmeer',) is verloren gegaan.
Anderzijds moet de Wieringermeer
zich gelukkig prijzen met Wiringherlant
omdat daardoor ook middelbaar
onderwijs dicht bij huis is gebleven.
Gemengde gevoelens dus
24ste jaargang 2016/2, nummer 74
