Ingebracht en uitgelicht
Historisch Genootschap
Wieringermeer
Siep Hoeksema
Onze aandacht werd getrokken door een uitnodiging voor een reünie, gehouden op
17 september 1984. Ineke Swier heeft deze aangedragen. Alle leerlingen van de examen
klassen van de mulo in Wieringerwerf voor de jaren 1956,1957 en 1958 waren uitgenodigd.
Marius Verheijen, Meindert Nieuweboer en David Berkeveld waren de organisatoren van
deze reünie. Voor dit verhaal ging ik langs bij mister ulo Wieringerwerf: Harm Brander.
De eerste lessen aan de ulo in Wieringerwerf da
teren van januari 1943, toen nog onderdeel van
de Wieringermeerschool. Er werd les gegeven
in een houten gebouwtje met drie lokalen aan
de Schipperskade, daar waar nu nog de resten
staan van de vroegere huishoudschool. Na de
inundatie in 1945 werd er tijdelijk les gegeven
op Wieringen, op Oosterland. Met de weder
opbouw van de Wieringermeer wordt in het
voorjaar van 1946 ook de bouw van een nieuwe
ulo aan de Kievitstraat te Wieringerwerf, ter
hand genomen. Curieus daarbij is dat voor de
bouw gebruik werd gemaakt van de stenen die
vrijkwamen uit de resten van het gemeentehuis
aan de Raadhuisstraat dat ook in de golven ten
onder was gegaan.
De Vereniging voor Volksonderwijs in de
Wieringermeer is opgericht in 1950 met als
doel het verzorgen van onderwijs op bijzonder
neutrale grondslag. Na vestiging van lagere
scholen in de verschillende dorpen ging de
vereniging zich vanaf 1960 ook bezig houden
met het ulo-onderwijs. Deze school kwam te
staan in Wieringerwerf en werd later de Konin
gin Juliana mavo. Het idee achter de school was
om de jeugd van de polder een vervolgopleiding
aan te bieden binnen de gemeentegrenzen.
De mechanisatie vroeg immers steeds meer
om geschoolde arbeidskrachten.
Harm Brander is aan de school verbonden van
1963 tot aan 1994. Door de jaren heen heeft
hij zo'n 750 leerlingen door hun schooljaren
geloodst. Brander is altijd in de Wieringermeer
gebleven en was ook maatschappelijk altijd
actief, o.a. als wethouder. Harm was in 1962
eerst onderwijzer aan de Lindenschool in
Alkmaar en zat op de avondopleiding voor de
bevoegdheid Frans. Een van zijn mede-cursisten
was 'Meneer' Groenveld, 'leerkracht' aan de
mulo in Wieringerwerf. Inderdaad, hij was:
'meneer' en 'leerkracht'. Brander: 'Elkaar bij de
voornaam noemen was in die jaren echt not-done
en "leraar" werden we pas in 1968. Toen werd
ook de titel "hoofd der school" omgedoopt in
"directeur!"'
Niet alleen zat er een baan voor Harm Brander
in 't pakket maar ook een huis met een tuin. 'We
zaten op een flatje in Alkmaar, dus de brief van
de Vereniging van Volksonderwijs in de Wierin-
germeer, met heel mooi wollig taalgebruik van
secretaris Van Liere uit Slootdorp, die op de mat
plofte was in alle opzichten een mooie stap. Als
broekie van 23 stond ik ineens voor de klas, ik
moest beginnen op 1 juli. Het voorstel om na de
vakantie te beginnen was niet bespreekbaar. La
ter bleek waarom: de eerste twee weken van juli
waren alle andere leraren op werkweek met de
leerlingen van andere klassen. Dus daar stond ik
dan... in mijn eentje. Ik weet me nog de proefles
te herinneren. Ik gaf Nederlands en probeerde
uitdrukkingen als lelieblank, sneeuwwit en
vuurrood uit te leggen toen er een bijdehandje,
ik zal zijn naam niet noemen maar hij heette
24ste jaargang 2016/2, nummer 74
