Jac. P.
Burger
Ina Hoogenbosch-Glas
Het thema verdwenen scholen en het overlijden van mevrouw Rie Burger - de Boer op 26 fe
bruari 2016 brachten mij op het idee om meester Jac. P. Burger eens op de voorgrond te zetten.
Er zijn oud-leerlingen die geen goede herinneringen hebben aan hem er zijn er die hem nog
als de dag van gister herinneren als een aardige meester. Dank aan de familie Burger die mij
gegevens en foto's hebben aangereikt.
Vroeger keek je op tegen
een meester op de lagere
school. Je sprak hem aan
met meester en u. Wee je
gebeente als je dat niet deed.
De hoek van de klas was
dan de plaats waar je voor
korte of lange tijd mocht
vertoeven. De gang was
ook een plek die je liever
niet bezocht als strafplek.
Respect had je voor deze
mensen. De meesters en
juffen van weleer zijn er niet
meer. Maar van sommige
onderwijzers van vroeger
hoor je de namen nog wel
voorbijkomen. Meester
Aalders is de bekendste en
iedereen kent ook juffrouw
van Harlingen. Zij hebben een
respectabel spoor achtergelaten. Een onderwij
zer die ook een belangrijk spoor heeft nagelaten
en vrij bekend is, is meester Burger. Als jonge
man van 23 jaar kwam hij op 1 augustus 1943
in Slootdorp het team versterken. Hij werkte
samen met juffrouw van Harlingen en meester
D. Dekker op de Wieringermeerschool. Vlak na
de onderwaterzetting zorgde hij ervoor dat de
leerlingen toch weer naar school konden. De
bovenverdieping in het gemeenschapshuis van
het Joods werkdorp werd ingericht als school.
Er werd dankbaar gebruik gemaakt van de
meubeltjes uit de eetzaal
die de Joodse leerlingen
nog gemaakt en gebruikt
hadden. Alles stond in
een keurige rij en grotere
tafels ertussen als schei
ding. Over het algemeen
waren het de kinderen uit
Slootdorp en omgeving die
gevlucht waren voor het
water en onderdak hadden
gevonden in Wieringer-
waard, die hier de school
bezochten.
Joods werkdorp
De start was op dinsdag 26
juni 1945 met 55 kinderen
van vijf verschillende scho
len en zes klassen, alles
bij elkaar in één ruimte.
Jac. Burger was de enige onderwijzer, en had
het er druk mee. In een dagboekje hield hij de
eerste maanden bij; de namen van leerlingen en
waar ze vandaan kwamen maar ook wanneer ze
weer weg gingen. De moeders kwamen kijken
naar de 'school', beneden in het gebouw was
het nog vies en stonk het, maar boven was het
keurig netjes. Er was een mooi pad gemaakt van
stropakken en zo konden de kinderen vanaf de
Nieuwesluizerweg naar het gemeenschapsge
bouw van het Joods werkdorp. Lesmateriaal was
er nauwelijks, alleen potloden en penhouders
Het begin, 1942
24ste jaargang 2016/2, nummer 74
