Wieringermeerbode 1965 artikelen uitgelicht
De ene helft van de torendoorsnede
wordt in beslag genomen door een lift-
installatie en een klimladder; de andere
helft bevat de kokers met de draden
voor de zendinstallatie. De spits van de
toren krijgt een dikte van 60 bij 60 cm
en is uitsluitend per ladder te bereiken.
De mast heeft vijf omlopen. Het onder
ste gedeelte van de mast loopt spits toe
naar een diameter van 50 cm en is
met een zestal bouten van 60 cm lang
op de betonplaat bevestigd. Het hele
gewicht van de toren, inclusief tuien,
bedraagt zo'n 200 ton. Dat gewicht
staat op een doorsnede van 50 cm,
wat betekent dat er 102 kilo op elke
vierkante centimeter drukt.
in combinatie met de tuien, is in staat
deze uitzetting op te nemen. Tijdens
stormweer zwaait de top van de mast
wel een halve meter heen en weer.
Hoe dat voelt kan ik mij voorstellen,
want ik heb dit bewegen zelf gevoeld en
gezien. Op een stormachtige zondag
middag heb ik via een ladder een 150
meter hoge schoorsteen van de staalfa
briek op het Hoogoventerrein beklom
men. De ladder bevond zich binnenin
de schoorsteen. Voorzien van leren
werkhandschoenen heb ik de ongeveer
500 sporten beklommen tot op de
top. Deze had een reling en was met
keramische tegels bekleed. Op mijn rug
op de tegels liggend (om een beetje op
krachten te komen) voelde ik duidelijk
de slingerende beweging als op een
schip. Vlak onder de top bevond zich
een klein raampje waardoor ik Wijk
aan zee kon zien liggen. Nou ja, door
de zwaaiende schoorsteen zag ik Wijk
aan Zee wél en Wijk aan Zee niet, Wijk
aan Zee wel en Wijk aan Zee niet. Terug
beneden waren de leren handschoenen
geheel versleten en ik ook.
De bouwers van de televisiemast moes
ten elke dag zulke klimtoeren uithalen.
Voor hen was het ontbreken van hoog
tevrees een vereiste. Dit gold natuurlijk
ook voor de toezichthouders van de
Rijksgebouwendienst en de bouwtech
nische ambtenaren die namens de
gemeente hun werk in hogere sferen
moesten verrichten.
Een interessante bijzonderheid is dat
die zijde van de toren die door de zon
beschenen wordt, door de warmte on
geveer 3 cm langer wordt. Het metaal,
Op woensdag 28 juni 1965 lezen we in
de Wieringermeerbode: 'De top bereikt.'
De top van een technisch staaltje. Ik
veronderstel dat niet alleen mensen met
een technische achtergrond hiervoor
nog steeds bewondering voelen
De mast
wordt op zijn
plaats gehou
den met zes
dikke kabels,
de tuien. Ze
zijn zeskantig
van omtrek,
elk met een
middellijn
van 6,5 cm en
samengesteld
uit 64 draden.
Deze draden
noemt men kardelen. Enorme beton
blokken, elk 180 meter van de mast
verwijderd, zorgen voor de verankering
van de tuien. De tuien zijn met de werk-
lift omhoog gebracht en met haken aan
de kolossale ogen van de toren bevestigd.
De ruimte tussen de haak en het oog is
dichtgegoten met lood.
23ste jaargang 2015/2, nummer 71
Zendmast
in aanbouw.
Foto Nationaal
archief
