De Dijken
Ingebracht en uitgelicht
Collega's zijn in die jaren onder ande
ren Sietse Wolters, Roel Nieuweboer
(timmerman), Lammert Bugel (stra
tenmaker), Willem Hoes, Tonny Geers
en Lammert Kiewiet - de bode met zijn
zwarte pet en zilvergrijze haar eronder.
Het ophalen van huisvuil was ook
onderdeel van de functie, zwaar werk
was het om de zware vuilnisemmers
boven je macht op de gemeentewagen
te tillen. De centrale, altijd smeulende,
vuilstort voor de Wieringermeer lag toen
aan de Zeugweg, tegenover de boerderij
van Van der Velde. Ook had elk dorp in
die jaren een eigen, kleine stortplaats en
daar dook de stoofpan op. Faber vond
hem op de Middenmeerse stort, gelegen
achter de woning van de markante
Dokter Hoogkamer. Vroeger, toen er nog
geen centrale verwarming was, werd de
houten stoof gevuld met kolen die wa
ren opgewarmd in een stoofpan. Deze,
door Faber meermalen opgepoetste ko
peren versie van een stoofpan - 'Man, ik
moest zo veel koper poetsen, vooral ook
bij de brandweer' -, is misschien door
de dokter daar zelf wel neergegooid,
zo denkt Faber. Jarenlang stond de
stoofpan 'te pronk' in de woonkamer,
toen het daar wat vol werd, verdween
hij in een kast.
De verhuizing van het Genootschap
naar de Cultuurschuur was voor Faber
een mooi moment om hem aan het
Genootschap te schenken. 'Een speciaal
dingetje dat het Genootschap waar
schijnlijk nooit weer krijgt', denkt hij.
Het zware werk bij de vuilniswagen
maakt dat Faber in 1973 maar wat graag
gebruik maakt van de VUT-regeling,
'De gouden jaren braken daarna aan'.
En inmiddels woont hij al 27 jaar tot vol
le tevredenheid in een mooi aangepaste
woning aan de Zeeaster in Middenmeer.
Hij betreurt het dat velen van zijn gene
ratie al zijn weggevallen, steeds minder
kan hij over de geschiedenis praten.
We spreken af dat we hem eens ophalen
voor de wekelijkse inloopmiddag
bij het Genootschap in de Cultuur-
schuur. Medebezoekers zullen dan
vrijwel zeker aan zijn lippen hangen
23ste jaargang 2015/2, nummer 71
