Ingebracht en uitgelicht:
De koperen stoofpan van Hein Faber
Historisch Genootschap
Wieringermeer
Siep Hoeksma
Dit is de eerste aflevering van een nieuwe rubriek, een vervolg op de lijst 'Ontvangen
artikelen' die al sinds jaar en dag wordt afgedrukt in de Kroniek. Een lijst van interessante
en intrigerende spullen die (oud-)polderbewoners naar het Genootschap brachten.
In deze en volgende Kronieken gaan we op zoek naar het verhaal achter zo'n voorwerp.
'Nimmen kriget in wurklist foar
syn libben.' Het wandtegeltje
met deze Friese variant op het
'concert des levens', in de keu
ken van Hein Faber, is wel een
hele toepasselijke tekst op diens
leven van hard werken, waarin
persoonlijk leed hem niet be
spaard blijft. Twee echtgenotes
en een dochter ontvallen hem
door ziekte.
Faber is een echte polderpio
nier, hij is van bouwjaar 1921
en hij heeft een boeiend verhaal
over zijn wonen en werken in
de polder. Inderdaad, een werk-
lijstje heeft hij van tevoren nooit
gekregen. Ook vandaag de dag, in zijn 94ste
levensjaar, is hij nog zo druk als een klein
baasje, tuin en huis krijgen nog elke dag zijn
persoonlijke aandacht.
In de jaren '30 is Faber al weggetrokken uit
Friesland, hij woont eerst in Oudesluis en komt
van daaruit op de fiets naar de polder: 'prut
ten', heel zwaar en (financieel aantrekkelijk)
'aangenomen werk'. Hij moet in deze jaren een
topconditie gehad hebben, getuige zijn kruisje
van de Elfstedentocht van 6 februari 1941.
Later gaat hij als aardappelsorteerder aan de
slag voor Geert Wolfs, de eerste eigenaar van
een combine in de polder, een Massey Harris.
Ook greppels graven, met de hand natuurlijk,
heeft hij nog gedaan voor
Boersma, samen met onder
anderen Chris Mertens.
Hij woont een aantal jaren
in Slootdorp aan de Lange-
weg, samen met zijn eerste,
uit Amsterdam afkomstige,
echtgenote met wie hij in 1945
is getrouwd in de Nieuwe Kerk
in Amsterdam. 'Twaalf paren in
één sessie.'
In 1952 belandt hij als reserve
brugwachter in Middenmeer,
dat toen nog een heel kleine
kern was, maar wel de plaats
waar burgemeester Loggers
woonde (in het latere politie
bureau) en waar de eerste technische school
van de polder was gehuisvest. Tot 1988 woont
hij als buurman van Leen Hagen naast de brug.
Naast zijn baan als brugwachter werkt hij bij de
Gemeente Wieringermeer in algemene dienst.
Een bijzondere begintijd, er is geen enkele ma
chine beschikbaar en het werk, onder andere
op de begraafplaats in Middenmeer, moet wor
den gedaan met een schop, kruiwagen, heggen-
schaar en zeis. Behalve reserve-brugwachter is
Faber ook nog grafdelver, zit bij de brandweer,
int liggelden in de haven en is marktmeester.
De markt was toen nog een echte markt die
vaak liep van Hotel Smit tot aan Hoekenga,
het pand waarin nu Braak is gevestigd.
23ste jaargang 2015/2, nummer 71
