Verenigingsleven in de polder Historisch Genootschap Wieringermeer Rita Smit Op 17 april van dit jaar werd de Cultuurschuur officieel geopend. Dit prachtige gebouw, het voormalige gemeentehuis, biedt onderdak aan vele verenigingen. Een bloeiend vereni gingsleven zit Wieringermeerders misschien wel in het bloed. Al in de jaren dertig, vrij snel nadat de Wieringermeer was drooggelegd, werd gesproken van de 'Wieringermeerziekte'. Daarmee werd bedoeld dat verenigingen als paddenstoelen uit de grond schoten. 'Toen de Meer twee maanden droog was, telden wij trots doch niet zonder enige beklemming reeds dertig verenigingen in het nieuwe land, onder amper evenveel inwoners.' Dit zei de voorzitter van de Oranjevereniging Wieringer meer bij de oprichting ervan. Althans, volgens Mr. A.F. Kamp in Zuiderzeeland uit 1935. Wanneer het in latere publicaties over het verenigingsleven in de Wieringermeer gaat, wordt deze uitspraak regelmatig aangehaald. Hoewel die wel met een korreltje zout moet worden genomen. Het is immers onwaarschijn lijk dat er twee maanden na de drooglegging (eind 1930!) al dertig verenigingen zijn. Terwijl de polder dan nog geen 500 inwoners telt. Dat die dertig verenigingen er in 1934 wél zijn, het jaar waarin de voorzitter zijn uitspraak Uitstapje Oranjewoud 1939 van de gereformeerde meisjesvereniging "Kleine kracht"en knapenvereniging. 23ste jaargang 2015/2, nummer 71

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2015 | | pagina 10