Herrijzend Wieringermeerland - Nummer 4, 25 mei 1945
EEN KRUISTOCHT
met de po ii t ie-motorboot „Aana-
Martea" door de Wieringeraieer.
Wanneer men too op de dijk bij
Aarts woud of op een ander punt, de
Wietfngertneet in staat te turen, en
men ziet dan ai die gebouwen nog bo
ven water uitsteken, dan is men on
Willekeurig geneigd te veronderstellen,
dat het uiteindelijk nog wel mee za>
vallen.
Doch hoe anders wordt de stemming
als men kris kras de polder doorkruist.
Overal afbraak, ieder gebouw eeu
bouwval.
Wij zijn van boerderij tot boerderij
getrokken, de woonhuizen zijn bijna
allen weg, de schuur hangt er nog bij,
de muren er uit.
Tientallen schepen komt men tegen
met afbraak van splinternieuwe gebou
wen. Men haast zich met het bergen.
Wat heden nog staat kan morgen zijn
ingestort.
Wie nog hoop mocht hebben dat zijn
of haar gebouw wel blijft staan, zal
bedrogen uitkomen, Mógelijk aan de
rand van de polder én op de booge ge
deelten waar weinig water staat, dat
daar fiog benige gebouwen gespaard
blijven, doch Wat tot 3 en meer meter
onder water heeft gestaan, het gaat
ér aarti
Het is een troosteloos drocVig gezicht
en er valt nu letterlijk niets van mee.
Wij zijn in alle drie de 'dorpen ge
weest, en ais we een vergelijking moe
ten maken, dan is ^^ieringerwerf er
het sieebts aan toe.
Raadhuisstraat en lerpstraat zijn
zoo goed als verdwenen. Het trotsche
Oomernkantuor wat het mi&cltien zou
houden, vertoond aan de Zuidelijke ge
vel al teekenen van verval. L>e kerk
gebouwen die uit de verte nog intact
lijken zijn bouwvallen.
Alleen de maaier staat er oog onge
schonden. zijn borst is groen van bet
slip, maar langzaam komt hij weer om
hoog.
Middenmeet- en Slootdorp staan er
iets beter voor, doch ook hier is een
groote verwoesting.
Het lijkt echter minder, maar in feite
is het. even erg, Van vele gebouwen is
du buitenmuur or al uit en steunt de
zaak op de spouwmuren.
Een baggermolen die op drift is ge
raakt te Midde noteer, heeft de politie-
woning in elkaar geramd en ts ten
slotte omgekanteld.
De Hervormde Kerk te Middenmeer
staat er oogenschijnlijk ongeschonden.
Toch ig er uit de achtergevel een groot
stuk weg, De spouwmuur staat nng.
In de kerk is het een troosteloos ge
zicht, de vloer is omhoog gekomen, de
prachtige eiken banken drijven en wor
den stukgeslagen tegen de muren. Het
orgel is droog gebleven, het heeft al
thans niet in bet water gestaan. De
speeltafel is nog geheel in tact. Het zou
goed zijn als men maatregelen nam om
het orgel te bergen.
Deskundigen verklaren dat niet één
gebouw blijft staan, Als straks de pol?
der droog is dan gaat de grond uit
drogen dl krimpen. De gebouwen die
dan nog staan zullen zakken en scheu
ren, Dit. is geen hoopvol vooruitzicht,
doch wij zijn geneigd bet aan te nemen.
Hoe dicliter men het gat nadert, des
te erger wordt de verwoesting. Vanuit
de verte lijkt het nog wat, doch ai spoe
dig blijkt dat er niet meer dan aldakkon
staan, voor en achtergevel zijn verdwe
nen. Men kijkt over groote lengte door
aik gebouwen keen.
B ij het gat in de d ij k.
Wij zijn ook nog bij het gat geweest.
Geluideig kier ia men bezig tret herstel
werk.
Buiten, ongeveer een .Kilometer be
oosten het gat, Jigt de zandzuiger, de
Iloek van Holland 2, van de fa. C. J.
van der Hoeve uit den Haag, onderJoe-
sezs liggen langszij en het zand wordt
door twee buizen in de bakken gespo
ten. Is een bak vol dan komt de sleep
boot en brengt de onderlosser boven
de plek waar men de dijk zal leggen
en op bevel van de stortbaas worden
de kleppen van de bak geopend en bet
zand stort omlaag.
Er is natuurlijk nog niets te zien van.
de dijk, doch als we veertien dagen
verder zijn dan zal men versteld staan,
vooral als er dan eer. baggermolen bij
komt voor de keüeeni.
De zandzuiger zuigt het zand mo
Aan de bevolking der gemeente Wleringermecr,
Eindelijk weer in Uw midden teruggekeerd, heb ik
lieden de uitoefening van de Functie van Burgemeester
overgenomen van den waarnemend Burgemeester, den heer
S* L* Mansholt.
Met het oog op de zorgvolle omstandigheden, waarin
zich de gemeente bevindt, wacht mij een zeer moeilijke taak.
Het vertrouwen, dat gij mij steeds in zoo ruime mate
geschonken hebt, alsmede het feit dat bekwame en onder
nemende raadslieden ook mij terzijde willen staan, zullen
mij een onmisbaren steun zijn,
AJs mijn plaatsvervanger is aangewezen de heer S. L.
Mansholt, voornoemd.
Moge ons de kracht geschonken worden, die noodig
is bij onzen gemeenschappelijke!! arbeid aan het „herrijzend
Wieringermeerland1
KoJhorn, 12 Mei 1945,
LOGGERS.
men teel op een diepte van 22 mefer.
Het werk gaal in een regelmatig tem
po voort, en er is groote kans dnt het
zonder groote stagnatie verloopt, gezien
het jaargetijde waarin kan worden ge
werkt,
DOODELIJK ONGEVAL BIJ
HET BERGINGSWERK.
Donderdagmiddag had bij het
bergingswerk in de Wieringer-
meer een ernstig ongeval plaats,
het leven kostende aan de 45-ja
rige kantonier de heer A, L,
Pouwer.
De heer Pouwer was voor het
toezicht op het sloopen aangewe
zen. Men was bezig met het neer
halen van een schoorsteen van
een boerderij, hetgeen met een
sleepboot gebeurde. Vermoedelijk
stond de schoorsteen reeds te
wankelen, althans hij viel de ver
keerde richting uit met het nood
lottig gevolg dat de heer Pouwer,
die niet meer tijdig kon wegko
men, de volle last over hem heen
kreeg.
De getro£fene laat een weduwe
met 5 kinderen achter,
KINDJE VERDRONKEN,
In ^le afgeJoopen wedt is wederom
een geëvacueerd gezin uit de Wierin-
germeer in rouw gedompeld door een
verdrinkingsgeval.
Het 2-jarig kindje van de fam. Ban-
dringa uit Slootdorp, thans te Noord-
Seharwoude, is daar levenloos uit één
der vele slooten opgehaald,
MET EEN HANDWAGEN UÏT
AMSTERDAM OM HOUT UIT
DE WIERINGERMEER,
Het was tusschen Twisk en Opper
does, dat wij de man achter een hoog
opgeladen handwagen ontmoeten.
Moeizaam duwde hij zijn kar bij de
oprit op. Wij stapten van de fiets om
de man te helpen en knoopten een
praatje aan.
Hij moest naar Amsterdam met zij a
vracht hout Ongeloovjg 2agen wij hem
aan. Hij tiet zijn persoonsbewijs zien.
Ja, hij was geëvacueerd tilt de Wierin-
gernieer. Mad 3 jams,, bij een boer ge
werkt in de polder, maar zijn gezin was
blijven wonen in Amsterdam.
Hij had geboord dat de geévaeueer-
den een koopje hout konden krijgen en
had de stoute schoenen maar aange
trokken en was met een leege hand
wagen uit Amsterdam vertrokken, om
met een volle terug te keeren.
Zijn voeten onder de blaren, maar
overgelukkig.
23ste jaargang 2015/1, nummer 70
