Het kippenhok is ook weg, evenals de
droogpalen. De schommel, rekstok en
ringen van de kinderen eveneens met
paal en al verdwenen. Alle gewas dood,
weg de mooie tuinen, weg de vrucht-
boomen, die zooveel beloofden. Het is
alles slik, dood en verderf
't Is treurig met onzen polder gesteld,
wat was het vroeger hier mooi en nu
allemaal vergane glorie. We hebben
van de puinhoopen nog foto's gemaakt,
wel geen prettige herinneringen, maar
later als alles weer voor elkaar is, dan
wil je wel eens laten zien hoe het er
uitzag nadat de cultuurbrengers uit het
duizendjarige Rijk hun wandaad ten
opzichte van de Wieringermeer hadden
volbracht. In streken waar oorlogshan
delingen hebben plaats gehad, hebben
de bewoners meer angst uitgestaan en
zijn er meer slachtoffers gevallen, maar
nergens is de vernieling zoo radicaal.
Daar zijn den volgenden zomer
de boomen weer groen en bloeien
de heesters, hier blijft alles dood
en dor.
Hard was het daarom kort na den
ondergang van de Wieringermeer
van den preekstoel te Nieuwe
Niedorp te hooren, dat de boeren
uit den polder niets hadden ver
loren, zij gingen een jaar rusten
en kregen dan hun land beter
terug dan zij het verlaten hadden.
Er ging wél veel verloren. Wij
rekenen niet allen in geld alleen.
Wat verloren ging, dat was het
aantrekkelijke van den polder, de
mooie boerderijen met de omlijsting
van bloemen, planten, heesters en boo-
men. Volgend jaar groeit er weer een
oogst, maar dat andere, de beplanting,
daar gaan jaren overheen, voor het is
zooals we den polder verlieten.
Mijnheer Pastoor, Uw woorden van
troost en opbeuring vanaf den zelfden
kansel konden we beter waardeeren.
Wij zijn U dankbaar dat U ons niet in
de steek hebt gelaten en herder bent
gebleven van Uw wijd en zijd versprei
de parochianen, en als we kans daartoe
krijgen dan maken we van den polder
wat het eertijds was: de trotsch van
Nederland.
Uw dankbare parochiaan
H.J.Meijer
Brief over de inundatie aan pastoor Braak
De puinhopen tot zelfs de mestput is weggespoeld.
Met toestemming van de familie Meijer
is de tekst ingekort.
23ste jaargang 2015/1, nummer 70