'Maar, wij hebben de tijd mee
gehad zeg ik altijd maar. We
hebben een goeie tijd gehad.
Het boeren heb ik altijd met
vreselijk veel plezier gedaan
en er ook wel een paar centen
aan overgehouden. Al dacht
ik in het begin wel eens dat ik
boelhuis moest gaan houden,
omdat we het niet redden.
Maar het viel dus door mekaar
nogal mee.'
School De hel
'Wij woonden met mijn ouders
in Slootdorp, dat was het oudste dorp en
daar stond de eerste school. Juffrouw Van
Harlingen en - pracht! - meester Heerding.
Daar ben ik naar school gegaan. Er was
maar één klas, want zoveel leerlingen waren
er nog niet. Het was echt behelpen, maar ik
heb er goeie herinneringen aan hoor. Alleen
heb ik een jaar verspeeld, want ik ben een
juniman. Men ging toen in april naar school,
daardoor was ik ineens een late leerling.
Later dat wij naar de boerderij gingen, ben
ik in Medemblik naar school gegaan. Daar
gingen ze weer met augustus, september
over, dus ik schoot er zo maar een jaar bij in.
Daarna kwam er de lagere landbouwschool
in Slootdorp, geleid door de heer Mook. Hij
was de enige leraar en tevens directeur. Wij
mochten daar een, twee keer in de week
heen. Daar kregen we wat voeding omtrent
het agrarische wereldje. Later ging ik naar
de landbouw wintersschool, zoals die toen
nog bestond. Maar niet omdat je 's winters
meer tijd had dan in de zomer. Nee, 's win
ters had ik ook geen tijd want ik moest voor
af melken en als ik thuis kwam weer mel
ken, en weet ik al wat. Mijn vader zei: "Wat
moet je nou op die school doen, je kunt veel
beter hier blijven." Ik heb er voor gevochten
om toch te gaan, het is gelukt ook. En dan
nog wat cursussen nadien. De grondbegin
selen zijn natuurlijk altijd dezelfde. Alleen
is tegenwoordig het vernuft en de kwaliteit
groter. Het is veel technischer geworden en
je moet veel meer in je mars hebben om on-
?amïlie Van Oers met achteraan rechts Ad.
dernemer te zijn. Toen had je niks anders
dan een ouwe trekker en een balansploeg en
weet ik al wat, paarden en wat koeien. Het
was allemaal heel eenvoudig. Maar nu moet
je natuurlijk veel meer weten en nu duurt
zo'n opleiding geen twee winters, maar drie,
vier jaar.'
Geloof
'In ons gezin heeft het geloof een belang
rijke rol gespeeld. Ik ben blij in deze tijd
geleefd te hebben, ik heb een heleboel van
thuis uit meegekregen, mijn vrouw ook,
maar je moet het plaatsen in de tijd. Nu zeg
je: hoe kun je zo gek geweest zijn dat je, nou
ja schoorvoetend, achter wetten en regels
van een kerk hebt aangelopen, maar dat was
zo in die tijd. Wij waren katholiek, dan ging
je naar een katholieke school en naar een ka
tholieke cursus en werd alles zeer geschei
den gehouden. Toen mijn kinderen groot
werden was dat over. Fanatiek is het woord
niet, maar dat zo doelbewust volgen en ter
kerke gaan, dat werd wat makkelijker. Er
kwamen ook andere mensen, vrienden van
mijn zonen en dochters, over huis en toen
bleek toch dat alles heel goed met elkaar
kon. Ja, dat vind ik het rijke van deze laatste
jaren. Dat de verdraagzaamheid op dat punt
enorm gegroeid is. Enorm verrijkt is. Ik ben
daar erg blij mee. Je moet meegroeien. Het
gezin is natuurlijk heel anders dan hoe je
het je had voorgesteld toen je trouwde. Nou
krijg je ze allemaal niet meer elke week mee
36
22ste jaargang 2014/2, nummer 68
