HB Gul+uurschuur
De Dijken
Vanwege de slappe bodem moest het een
lichte constructie worden, aanvankelijk dus
zonder zijwanden. De dakbedekking be
stond uit asbest-cementplaten. De afmetin
gen waren 32 of 36 meter lang en 22 meter
breed. Afhankelijk van de grondsoort werd
per schuur bekeken op welke soort funde
ring gebouwd moest worden.
Het beheer was in handen van de zoge
noemde bedrijfsboeren, voor wie naast de
schuur een dubbele landarbeiderswoning
gebouwd werd. Bij de laatste twaalf ge
bouwde cultuurschuren werd gelijk bij de
bouw een woonhuis aangebouwd en was
de schuur ingericht voor de uitoefening van
een gewoon landbouwbedrijf. In een enkel
geval, bijvoorbeeld de latere proefboerderij
prof. Dr. J.M. van Bemmelenhoeve, werd
zelfs al een koestal geheel afgebouwd. Deze
twaalf cultuurschuren konden dus worden
beschouwd als overgangstype tussen de
ontginningsschuur (of cultuur schuur) en
de latere boerderijen. Hier werden ook ex
perimenten uitgevoerd, die straks van nut
zouden kunnen zijn bij de bouw van de
pachtboerderijen. Zo werd bijvoorbeeld on
derzoek gedaan naar de soort dakbedekking,
de brandvrije stalzolder, het probleem van
de stalventilatie en de stalverlichting. Op re
sultaten uit het oude land t.a.v. deze punten
kon niet worden teruggegrepen. Bij de par
ticuliere bouw kwam men vaak niet toe aan
deze vraagstukken. Het onderzoek hiernaar
is van grote invloed geweest op de bouw van
de boerderijen in het hele land.
Dit alles overwegende kunnen we alleen
maar concluderen dat de naam 'Cultuur-
schuur' voor de geschiedenis van de
Wieringermeer behouden moet blijven.
Het culturele leven van de polder zoekt
zijn toevlucht in dit prachtige gebouw:
de Cultuurschuur.
Lenie Visser-Geers
22ste jaargang 2014/2, nummer 68
ISCHE MAKELAA1
32
