De familie Berkhout was katholiek en had
een klein huis. Ondanks dat 5 van de 7 kin
deren nog thuis woonden (Jaap, Piet, Riet,
Ans en Tinie) konden wij er nog bij. We heb
ben daar drie weken geëvacueerd gezeten,
toen was de oorlog voorbij en konden we
weer naar huis in Amsterdam.
Bij Berkhout hebben de dochters zich
uitgesloofd om onze kleren te wassen
en te repareren.
Het huis was, zoals al gezegd, klein. Er was
maar een kleine woonkamer, een keuken,
een slaapkamerwaarde ouders sliepen, nog
een klein kamertje en een zolder die met een
losse trap via een luik te bereiken was. De
zolder was in tweeën gedeeld, de drie meis
jes sliepen voor en de jongens in het achter
ste gedeelte waar een viertal tweepersoons
houten bedden stond. Gewassen werd er in
de keuken of buiten bij de pomp.
In die dagen kwamen we in contact met an
dere kinderen die uit Amsterdam in 't Veld
ondergebracht waren. Ze hadden school
boeken bij zich zodat ik er toch nog wat leer
stof heb opgestoken, dat had in de Wierin-
germeer ontbroken.
De terugtocht
Op 5 mei was de oorlog in Nederland afge
lopen, en het hele dorp liep uit in een grote
optocht met oranje vlaggen, luid zingend en
hossend achter de fanfare aan die bestond
uit een Turkse trom.
Die nacht, toen ik in bed lag,
hoorde ik beneden in de
keuken, waar de trap naar
de zolder begon, een zacht
gemompel dat maar door
ging. Nieuwsgierig gewor
den keek ik door het luik
gat naar beneden. De hele
familie Berkhout lag op de
knieën en bad achter elkaar
weesgegroetjes als dank dat
de oorlog voorbij was.
Die oorlog was nu wel voor
bij, maar dat wilde nog niet
zeggen dat de Duitsers wa
ren vertrokken. Het zou nog
voordat de Canadezen en de overheid de
toestand in Noord-Holland min of meer on
der controle hadden.
Maar ik wilde nu naar huis in Amsterdam.
Eelke was een beetje ziek zodat in overleg
met Feitsma besloten werd dat ik op mijn
fiets zonder banden, die zonder dat ik het
wist door Feitsma was meegenomen uit de
Wieringermeer, naar Amsterdam zou gaan.
Ik vertrok op 10 mei, 16 jaar oud, richting
Alkmaar, uitgeleide gedaan door de familie
Berkhout en Feitsma.
Dat was een heel avontuur zo vlak na het
einde van de oorlog. In alle dorpen was het
gezag overgenomen door verzetsmensen
die zich waar moesten maken en veel kruis
punten van wegen controleerden, gekleed
in een blauwe overall, met een BS arm
band om, een helm op en gewapend met
en stengun.
Ergens voor Alkmaar reed ik met m'n ramme
lende fiets, achterop een zakje tarwe en een
zak met boterhammen, toen ik plotseling
een luid lawaai achter me hoorde en op het
zelfde moment een Engelse bommenwerper
zeer laag over me heen vloog. Ik schrok me
rot en liet me pardoes op de grond vallen,
ik kon de staartschutter van het vliegtuig
zien zitten.
In Alkmaar stonden voor een school die door
de Duitsers bezet was, een Duitse en een
Canadese soldaat samen op wacht.
rlkT vï V'i
ongeveer een week duren
Uittocht uit de polder (foto Reg.Archief Alkmaar)
Kroniek no. 63, 20e jaargang, 2012/3
34
