24X. Ook werd 25X een lied of gedicht gepu bliceerd en werd nx een Jubileum terugge haald in de herinnering. Andere onderwerpen gingen over archeolo gie, het Joods Werkdorp, de mechanisatie, de ontginning van de polder, sport, woning bouw enz. enz. enz. Kortom: over heel veel dat de polder betreft en aangaat. De huisvesting Het onderbrengen van de collectie werd na het verlaten van de woning van dhr. en mevr. Teeling-Geers een zorg. Een grote zorg zelfs. Een groeiende collectie vraagt meer ruimte. En het ordenen maakte het probleem nog groter. We weten allemaal dat alles opstape len in een hoek de meest efficiënte opslag methode is, ruimtelijk gezien althans. Sor teren en scheiden zoals archivarissen doen, leidt tot een aanzienlijk groter ruimtebeslag. Het huis werd te klein. De Rabobank in Mid- denmeer bood uitkomst. In 1995 betrok het Genootschap daar een flinke kamer. Wand rekken werden aangeschaft, een bureau en een stoel. Op die stoel gezeten ging mevr. Maris-Eriks onverstoorbaar verder met haar archiefwerk. Drie jaar lang was het Genootschap onder de pannen. Het kostte niets. Prima dus. Be halve dat het tijdelijk was, mankeerde er aan dit onderkomen ook een niet te onder schatten bezwaar, namelijk dat het niet toe gankelijk was voor het publiek. Een van de hoofddoelstellingen van het Genootschap kon dus ook daar niet verwezenlijkt worden. De roep om een eigen onderkomen werd steeds duidelijker. Onder aanvoering van (in 2010 begiftigd met een koninkelijke onderscheiding) voorzitter Cees Meeuwsen werd een stout plan gelan ceerd. Brugstraat 11 kwam te koop. Zonder al te lang te aarzelen en in grote eendracht werd in eigen kring een haalbaarheidson derzoek verricht met als conclusie: Dit moet kunnen. Ondernemend Wieringermeer en boekhoudend Wieringermeer stelden een ijzersterk plan op waarbij voor de finan ciering de leden werden ingeschakeld als obligatiehouders; en niet te vergeten de genereuze ondersteuning door de Stichting Oude Beurs. Brugstraat 11 kon worden aan geschaft. Het Genootschapshuis stond in de steigers. Op 15 april 2000 werd de feestelijke opening verricht door Tonny Teeling-Geers. Al meer dan tien jaar genieten we alle maal van dit rijke bezit, sinds kort zelfs met etalage. Gastvrouwen en gastheren Maar een rijk bezit levert ook werk op! Je collectie publiekelijk toegankelijk maken betekent eenvoudigweg dat er iemand moet zijn om de deur open te doen, om de bezoe kers te ontvangen, om ze wegwijs te maken, om hun vragen te beantwoorden en om ze iets aan te bieden. De wekelijkse openstel ling wordt mogelijk gemaakt door vele gast vrouwen en gastheren. Een groep van ruim twintig dames en heren verdeelt in goede harmonie de zaterdagen. Zij hangen iedere zaterdagmiddag om twee uur de vlaggen uit, zetten koffie en thee en nodigen de bezoe kers aan de grote ovale tafel. Aan die tafel komt de geschiedenis van de polder iedere keer opnieuw weer tevoorschijn. En steeds weer anders. Afhankelijk van de bezoekers, van hun vragen, van hun schenking die ze ter plekke aanbieden, wordt een onderwerp besproken. Het archief bewijst ook iedere zaterdag zijn dienst. Enthousiast begeleiden de gidsen de mensen langs de staande exposities, ze bladeren samen door de fotoboeken of kij ken samen naar een van de vele historische Wieringermeerfilms. De aantekeningen in de gastenboeken geven aan dat vrijwel elke bezoeker de gastvrijheid rond de stamtafel van het Genootschap zeer op prijs stelt. Maar ook het Genootschapshuis kent zijn defecten. Een dakpan met een scheur, een kapotte tl-buis, een lekke kilgoot, een hape rend slot, allemaal zaken die zich wel eens .9 Kroniek no. 63, 2oe jaargang, 2012/3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2012 | | pagina 21