KOOLEN J CHAMPIGNONS
hadden zijn belangstelling. In Noord-Hol
land heeft men vele jaren van zijn diensten
geprofiteerd. Maar daar niet alleen. Hij heeft
ook nog zitting gehad in de landelijke selec
tiecommissie voor het Nederlandse elftal.
Dat was in de tijd van meneer Fahrendonc, bij
de oudere voetballiefhebbers nog wel bekend.
Maar naast de sport, en dat zal zeker te ma
ken hebben met zijn revueverleden, gaat
zijn hart uit naar zingen en toneelspelen.
Alleen de mogelijkheden hiervoor ont
braken. Daar bleek wat aan te doen. Na een
gesprek met Arie Kluft worden de handen
ineengeslagen en ontstaat Operettever
eniging Thalia, die uitgroeit tot een bloei
ende vereniging die al meerdere generaties
Wieringermeerders jaarlijks een prachtige
avond heeft bezorgd. En de deelnemers nog
veel meer prachtige avonden, onder wie
Cor van Zoonen. Thalia heeft nog steeds een
speciaal plekje in zijn hart. De leukste her
innering is een optreden bij een zusterver
eniging in Broek op Langedijk. De hoofdrol
speler kon vanwege een ongelukje met zijn
been niet optreden. Cor verving hem, maar
beheerste de rol niet zo heel erg goed. Geen
nood, achter het toneel zat de echte speler
te zingen en Cor ontving een groot applaus
door prima te play-backen! Hij kan er nog
met plezier oververtellen.
Meerdere bestuursfuncties zijn er nog
voorbijgekomen. We noemen de Rotary en
het Rode Kruis. Het wordt allemaal afge
daan als "niet zo belangrijk." Als een soort
afleidingsmanoeuvre wordt ik gewezen op
een kist met de naam J.v.Zoonen. "Zie je
dat? Dat is de timmermanskist van mijn va
der, Jacob van Zoonen. Hij was timmermans
knecht. In deze kist zit mijn hele leven."
De kist wordt geopend en er liggen boek
jes, fotoalbums en nog wat zaken in. Bo
venop een mooie zwarte doos. Wanneer het
deksel opengaat liggen er een oorkonde
en een ordeteken in. Lid in de Orde van
Oranje-Nassau! "Ik doe hem niet op hoor.
Ik heb geleerd dat je beter maar bescheiden
kunt zijn".
We kunnen wel zeggen dat meneer
Van Zoonen heel wat gehad heeft. Daar kan
een mens met voldoening op terugkijken.
Marieke Roos.
Kroniek no. 62, 2oe jaargang, 2012/2
W W „EG - C H A V P I G'N O N S N L
34
