ker, de ene keer keek je naar de wolken om
te kijken of je ook beestenfiguren kon ont
dekken, de andere keer had je een ernstig
gesprek over wat je later wilt, maar nooit
over je broertje Jan. En dan ga je je afvragen:
Jan moet mij toch ook nog wel op schoot
gehad hebben, zijn daar foto's van? Wat
ik wel heb, en dat is me heel dierbaar: hij
heeft nog net, voordat hij verdronken is,
met kleine kraaltjes op de kleuterschool
een armbandje gemaakt. En dat ligt in
een doosje".
De opvolging geregeld
"Toen kreeg ik een vrijer en die had wel
oren naar de boerderij. Het was zo (en nu
vertelt Jan Koster, afkomstig van Den Oever,
verder)": "Als kleine jongen ging ik met
mijn vader mee te vissen. Dan gingen we de
zee op, nog met zo'n Wieringer aak. En dan
hadden we een keer slecht weer, in het
Marsdiep, en toen liepen de golven
achter over het schip heen; toen zat ik nog
op school. Ik zei: Dat zie ik niet meer zitten,
dat hoeft voor mij niet meer. Doorleren was
er niet bij, ik kwam uit een heel groot gezin,
ik wilde eigenlijk doorleren, maar dat lukte
niet. Dus ga maar de boer op, en zo kwam
ik bij de familie Veeman aan de Noorderdijk
weg terecht, toen was ik 15 jaar. In die tijd
begon ik aan een avondcursus voor de Land
bouw. Tot aan mijn diensttijd ben ik daar ge
weest. In 1956 ging ik in dienst en in '57 ben
ik er uitgekomen. In de herfst van dat jaar
ben ik eerst nog met een sorteerploeg van
Egbert Schut, de loonwerker, langs de
boeren geweest, samen met enkele broers
van mijn moeder (ome Jaap en ome Dirk). In
maart van het jaar daarop ben ik bij Sam van
der Oord aan de Molenweg komen werken.
Toen wij trouwden in i960 kwamen wij
in Middenmeer te wonen, aan de Prof.
Lorentzstraat. Daar wordt ook dochter
Marian geboren. We woonden daar naast
Henk en Els v/d Merendonk, met wie we het
heel goed konden vinden. Een leuke herin
nering uit die tijd: Els had eens een schaal
appelmoes op het scheidingsmuurtje achter
ons huis gezet. Ik had die stiekem bij ons in
de keuken gezet. Plotseling een brul bij de
buren: Henk, de schaal appelmoes is gesto
len... Als we elkaar tegenkomen moeten we
er nog altijd om lachen.
In 1962 vroeg mijn schoonvader of ik met
hem in maatschap wilde, in die tijd konden
dochters van boeren nog niet het bedrijf
van hun vader overnemen. Dus verhuisden
we naar Kreileroord, naar de Korenstraat,
totdat we in 1965 naar de Zeugweg kwamen.
Moeder Hartland had wel tegen Matie ge
zegd: "Weet waar je aan begint", maar vol
gens Matie moet je het niet alleen zien als
je beroep, maar ook als je hobby. Ze zegt:
"We hebben moeilijke periodes gehad, maar
ook hele fijne. Ik ben daar gelukkig geweest,
ik kan niet anders zeggen".
Aan de Zeugweg werd dochter Inge geboren,
in 1966. Later, in 1971 nog dochter Gonda
in het ziekenhuis van Alkmaar. In die
tijd hebben we ook met drie bedrijven
samengewerkt, over en weer en dat ging
24
Kroniek no. 62, 20s jaargang, 2012/2
Kleine Jan voor de deur van de kleuterschool (1939)
