Wanneer er bijvoorbeeld vrachtwagenchauf
feurs kwamen voor een kopje koffie dan lag
er een briefje bij hun koffie met de tekst:
"U bent hier niet gewenst."Hier was het wer
ken onder hoogspanning. Toen hij voor het
eerst binnenkwam toonde de chef-kok hem
een grote hors d'oeuvre. "Heb je hem goed
bekeken?" was de vraag en toen Mart beves
tigend antwoordde werd de hors d'oeuvre
met twee handen in elkaar geveegd met de
woorden: "En nu ga jij er eentje maken!"
Het werk betrof natuurlijk als beginneling
de koude keuken, dus zowel voorgerechten
als nagerechten, dus je moest enorm oplet
ten wanneer wat aan de beurt was. Hierna
was Mart nog een jaar werkzaam bij Hotel
Zomerdijk in Den Oever en toen moest Mart
in dienst.
In dienst
Zijn ouders waren antimilitaristisch en een
goede oplossing was dat Mart ging varen,
want dan kreeg je vrijstelling van dienst. Zo
voer Mart een jaar bij de firma Wagenborg,
als kok op een coaster. Toentertijd had deze
firma alleen coasters in de vaart, tegenwoor
dig ook grote schepen en zware transporten
over de weg. Hij was het hele jaar zwaar zee
ziek, tot hilariteit van zijn mede-opvarenden.
Alleen bij zwaar stormweer had hij hier geen
last van en dan gaf het hem geen groter ple
zier dan om bij een slingerend schip spek uit
te bakken, waarbij dan natuurlijk iets van het
vet op de hete plaat
terecht kwam en het
hele schip naar de
speklucht rook. Dit
werd hem dan niet
in dank afgenomen.
Na een jaar varen,
op achttienjarige
leeftijd, stond on
verwacht de Militai
re Politie hem op de
kade op te wachten.
Hij moest alsnog in
dienst, want hij had
veertien dagen te
laat gemeld dat hij
ging varen. De lich
ting dienstplichtigen waarbij hij was inge
deeld was al enkele weken aan de gang. Toen
men in dienst hoorde dat Mart kok was werd
hij onmiddellijk, zonder enige militaire op
leiding, in de keuken tewerkgesteld. Op het
moment dat er wederom een nieuwe lichting
dienstplichtigen binnenkwam, had men nog
steeds gebrek aan keukenpersoneel. Dus
Mart, nog steeds zonder de militaire basis
opleiding, bleef in de keuken aan het werk.
Hij werd zelfs naar de militaire koksschool
gestuurd om als korporaal-kok te kunnen
functioneren. Mart vond dit de mooiste tijd
van zijn leven. Wegens zijn gebrek aan mi
litaire instelling werd deze opleiding echter
beëindigd en moest hij zonder rang terug
naar de keuken. Hier hoorde reglementair
een korporaal-kok aanwezig te zijn maar
die was nergens te krijgen. Hij werd bij de
commandant geroepen en die zei: "Van nu
af aan ben jij korporaal-kok!" Het kon dus
ook zonder schoolopleiding... Na de dienst
tijd ging Mart terug naar Hotel Zomerdijk
en hier bleef hij tot zijn negenentwintigste
jaar werken.
Een nieuw bestaan
Mart en zijn vrouw Bea kenden elkaar al
vanaf dat Bea 8 jaar oud was. Bea was in
Amsterdam geboren, haar vader was vracht
wagenchauffeur en haar moeder huisvrouw.
Later werd haar vader rekwisiteur bij de Ci-
netone filmmaatschappij in Duivendrecht.
26
Kroniek no. 61, 20e jaargang, 2012/1
