Vrolijke herinneringen zijn er aan een dichtgesoldeerd blik vol met witlofblaadjes, een cadeau vol met "purschuim waar niet doorheen te komen was, een "zitschop" voor de gemeenteman in de familie, enz. Tegenwoordig wordt het Sinterklaasfeest niet meer (mee)gevierd, maar gelukkig is een schoonzoon jarig op 5 december, dus het blijft een feestdag! Kind van een ondernemer... De volgende herinneringen zijn opgetekend door Ineke Swier. Begin november worden mijn ouders onrustig, want over een paar weken is het weer Sinterklaas. In een paar dagen moet de woonkamer in ons huis (Terpstraat 9) weer verbouwd worden als winkel. Pap gaat naar Braaf om schragen en planken, de kamer wordt zo veel mogelijk leeggehaald en alles wat te groot is en niet naar boven kan wordt onder de schragen geschoven. Er worden geen schone lakens op ons bed gedaan want die moeten gebruikt worden op de tafels. De verkoop van visgerei (hengels), meccanodozen, houten speelgoed, spellen en ander speelgoed blijft in de winkel en wordt wat ruimer neergezet. De toonbank wordt leeggemaakt en sinterklaaspapier wordt op de rol gezet. Gelukkig is de kamer langen iserruimte voorde klanten om via het halletje naar de kamer te lopen. Daar staan kop en schotels, diverse Sola cassettes, Pas aan serviezen, fotolijsten, vazen, pannensets, koffie- thee- en suikerbussen in allerlei kleuren. Zelf wonen we dan in de keuken, gauw een boterham eten, en vs avonds wordt er ook niet uitgebreid gekookt. Geen wonder dat mijn broer en ik niet gek zijn op rijst met boter en suiker, rijstrand, rijst met bessensap, rijst met kerrie, rijstebrij. Als dan eindelijk op 5 december de winkel dicht gaat om 6 uur, verdwijnen mijn vader en moeder naar boven en moeten wij als kinderen beneden blijven. Tegen achten horen we in het piepkleine keukentje de winkeldeur gaan en horen we mijn moeder naar de winkel gaan. "Kom eens kijken Sint is geweest!" Jaren later begrijpen wij pas dat de cadeaus nog ingepakt moesten worden, en pap nog de gedichten moest maken, die altijd weer geweldig waren. Sinterklaas was in de zomer al begonnen met het kopen van cadeaus. Geweldige herinneringen aan 5 december. Niet voor iedereen een feest... Tot slot nog een Sinterklaasherinnering van Lenie Visser-Geers Mijn vader werd geboren in 1897 in Nieuw Vossemeer, een klein plaatsje in het westen van Noord-Brabant. Zijn vader was, zoals de meeste vaders in het dorp, landarbeider bij een boer in de omgeving. Breed hadden ze het niet, maar dat viel niet op want de meeste gezinnen in het dorp verkeerden in dezelfde omstandigheden. Bij de boeren lag dat anders: de meeste boerengezinnen hadden het goed. Er waren ook heel rijke boeren bij. Het Sinterklaasfeest zorgde elk jaar voor een grote teleurstelling bij de jongere arbeiderskinderen. Op de avond van 5 december werden, voor het naar bed gaan, de borden op tafel gezet (dus geen stoeltje of schoen bij de schoorsteen) en de andere ochtend al vroeg kwamen de kinderen uit hun bed om te kijken wat daarop lag. Maar hoe goed ze ook hun best hadden gedaan het afgelopen jaar, het leverde niet veel meer op dan een taaipop en een kleinigheidje. Op school aangekomen zagen ze daar dan de kinderen van de boeren, ook dat vreselijke rotjochie, met het prachtigste speelgoed. Daar begrepen ze niets van en niemand vertelde hun dat de Sint niet bestond. Daar kwamen ze een paar jaar later, toevallig, achter. Betty Tops 12 Kroniek no. 57, 18e jaargang, 2010/3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2010 | | pagina 14