ondertussen vertrekken en wij gingen met een
takel nog allerlei zware dingen naar boven
brengen op de zolder. Ook Bram bracht al z'n
hebben en houden op de paardestalzolder.
Verschillende dingen zijn echter nog in
de werkplaats blijven liggen, de vorken,
trekstokken, eggetrekstokken enz. bleven aan
de zolder hangen daar verwacht werd dat het
water wel zo hoog niet zou komen. De grotere
machines gingen we buiten neerzetten.
Na de middag hebben we de paardenploegen
op de wagen gezet, de tractorculti en ploeg
erachter en daaraan vast de oude koe die 10
mei kalven moest, de merrie met veulen en een
ander paard ervoor. Dit alles brachten Bram en
Kees naar boer Dam aan de Waardweg, omdat
daar slechts weinig water kon komen en het
vee wel op de dijk kon lopen. Met het ene paard
konden ze dan terugkomen. Tegen een uur of 6
waren ze hiermee dan ook weer thuis,
's Middags tegen twee uur kwam "Koos" (van
de ondergrondse) langs en zei dat er werkelijk
een gat in de dijk zat en het water met 25 m
per sec. in de polder stroomde. Dit liep dus
zeer langzaam, maar er was goede hoop dat er
's middags of 's nachts iets zou gebeuren, waar
door de grote ramp kon worden voorkomen. Ik
ben toen naar mijn broer Aldert gegaan, waar
de Lanz Bulldog tractor zat begraven, aan het
kanaal achterop de kavel. Na een paar uur
zwoegen had ik een zo groot gat gemaakt, dat
hij zichzelf eruit kon draaien. Na hem rijklaar
gemaaktte hebben kroop hij uitdekuilomhoog.
Daar er nog een luchtbel in de brandstofleiding
zat stopte de motor nog eens een keer, maar
verder ging het goed. Ik reed toen naar het erf
waar Anje, m'n vrouw, juist kwam om me te
helpen. Op de fiets ben ik direct meegegaan
en hebben we
de ene wagen,
die we thuis
hadden, bij
de voordeur
gezet om die
vol te laden.
Bram kwam
ondertussen
thuis en deze
ging toen
de tractor
ophalen. De
luchtbanden
werden
onder het
kaf vandaan
gehaald en
eraan gezet.
Gasolie werd
uit de "grond" gepompt, smeerolie werd op de
wagen gezet en zo werd alles bij elkaar gezocht
wat direct nodig was.
Tegen 8 uur ongeveer kwam broer Jan met
het verpletterende bericht dat alles verloren
was en dat het water snel opkwam. Alles had
gefaald en de geallieerden lieten de polder in
de steek. Daar ik 's middags de dommekracht
had uitgeleend ben ik hierom ook nog achter
naar Burgers kavel geweest, waar ik het
apparaat na wat gepruttel terugkreeg. Deze
was voor ons onmisbaar voor het opkrikken
van de tractorwielen, bij de trailer en voor lekke
wagenbanden. Doch ook dit was weer in orde,
hoewel ook daarmee weer tijd verloren was. 's
Avonds werd in de keuken een gezamenlijke
maaltijd gehouden. Brams ouders kwamen
ook nog met hun spulletjes uit Middenmeer:
26
Kroniek no. 55, 18e jaargang, 2010/7
De in 1937 aangeschafte Fiat