Op maandag 9 april ben ik op de fiets naar Stins
in Benningbroek en Ligthart in Nibbixwoud
geweest. Bij de eerste was al een aantal jaren
een paard van ons in de hooibouw, en bij de
tweede zouden we een paar pinken en een
veulen van 1 jaar oud in de weide hebben. Dus
eerst een afspraak maken wanneer we dat vee
Maandag 16 april, 's Morgens na het
eten begonnen we allerlei werktuigen en
gereedschap-pen op de zolder te brengen.
De zolder van de bergplaats werd verder
schoongemaakt en zaaimachine- en
wiedmachineonderdelen werden bij elkaar
gelegd; zaaiviolen en allerlei werktuigen en
gereedschappen
werden daar neer
gelegd; zakken
met aardappelen,
kistjes met
aardappelen, 24 x
50 kg kalksalpeter,
lege zakken.
Benzinemotor en
gereedschaps-
kasten, alles
wat gemakkelijk
verplaatsbaar was
en nietdirectnodig
voor 't gebruik
ging naar de zolder
verhuizen.Omplm.
12 uur kwamen er
4 Engelse jagers
die begonnen te
schieten op verkeersdoelen enz. om en nabij
de Alkmaarse brug. In de Westfriese Vaart
tegenover onze boerderij lagen een paar Duitse
schepen met geschut, gecamoufleerd met
netten enz. Deze waren onzichtbaar voor de
vliegers. De Duitse soldaten van deze schepen
lagen in de beplanting langs het kanaal. Ze
waren zonder fut en oorlogsmoe zoals een
verslagen legerterneerligt. Groepjes en groepen
Duitsers trokken door de polder met fietsen van
Hollands fabricaat, als een geslagen leger. Het
beeld van mei 1940 voltrok zich opnieuw over
de uitgestrekte polderwegen. Soldaten zonder
geweer en uitrusting, met hun laatste restjes
eigendommen op handkarren en gestolen
boerenwagens, trokken de weg langs.
Diezelfde maandag kwamen de moeder en een
oom van Jopie, ons "Amsterdammertje", hun
kind weer ophalen. Ze waren ongerust geweest
om het oorlogsgevaar. Het was voor m'n vrouw
daar konden brengen. We hadden de hoop, dat
nu Duitsland de oorlogzo goed als verloren had,
dat we spoedig bevrijd zouden worden. Ook
de onderwaterzetting van de Wieringermeer
werd nog wel genoemd, maar we hoopten, dat
het goed zou gaan. Maar, zei Stins, mochten
jullie weg moeten, bij ons is ruimte genoeg.
De vrijdag daarop, de 13de april, hebben we de
twee pinken en het i-jarig veulen naar Nibbix
woud gebracht. Die week waren we bezig met
schoffelen met de wiedmachine en wieden in
tarwe en rogge. Verder werd de luzerne in de
rogge gezaaid als groenbemesting of hoofdge
was voori946. De uien kwamen boven de grond,
en de kunstmest werd er gestrooid. Zo kwam
de zondag 15 april. Het nieuws kwam door, dat
Groningen bevrijd was. Er was gegronde hoop
dat de Wieringermeer-inundatie mislukken zou.
Als de dijk, waarin de Duitsers bezig waren, het
maar zou houden en maar niet zijwaarts zou
uitbreken door de ontplofbare stoffen.
Kroniek no. 55, 18e jaargang, 2010/1
De boerderij van Aldert Haverkamp in 1940