Op maandag 9 april ben ik op de fiets naar Stins in Benningbroek en Ligthart in Nibbixwoud geweest. Bij de eerste was al een aantal jaren een paard van ons in de hooibouw, en bij de tweede zouden we een paar pinken en een veulen van 1 jaar oud in de weide hebben. Dus eerst een afspraak maken wanneer we dat vee Maandag 16 april, 's Morgens na het eten begonnen we allerlei werktuigen en gereedschap-pen op de zolder te brengen. De zolder van de bergplaats werd verder schoongemaakt en zaaimachine- en wiedmachineonderdelen werden bij elkaar gelegd; zaaiviolen en allerlei werktuigen en gereedschappen werden daar neer gelegd; zakken met aardappelen, kistjes met aardappelen, 24 x 50 kg kalksalpeter, lege zakken. Benzinemotor en gereedschaps- kasten, alles wat gemakkelijk verplaatsbaar was en nietdirectnodig voor 't gebruik ging naar de zolder verhuizen.Omplm. 12 uur kwamen er 4 Engelse jagers die begonnen te schieten op verkeersdoelen enz. om en nabij de Alkmaarse brug. In de Westfriese Vaart tegenover onze boerderij lagen een paar Duitse schepen met geschut, gecamoufleerd met netten enz. Deze waren onzichtbaar voor de vliegers. De Duitse soldaten van deze schepen lagen in de beplanting langs het kanaal. Ze waren zonder fut en oorlogsmoe zoals een verslagen legerterneerligt. Groepjes en groepen Duitsers trokken door de polder met fietsen van Hollands fabricaat, als een geslagen leger. Het beeld van mei 1940 voltrok zich opnieuw over de uitgestrekte polderwegen. Soldaten zonder geweer en uitrusting, met hun laatste restjes eigendommen op handkarren en gestolen boerenwagens, trokken de weg langs. Diezelfde maandag kwamen de moeder en een oom van Jopie, ons "Amsterdammertje", hun kind weer ophalen. Ze waren ongerust geweest om het oorlogsgevaar. Het was voor m'n vrouw daar konden brengen. We hadden de hoop, dat nu Duitsland de oorlogzo goed als verloren had, dat we spoedig bevrijd zouden worden. Ook de onderwaterzetting van de Wieringermeer werd nog wel genoemd, maar we hoopten, dat het goed zou gaan. Maar, zei Stins, mochten jullie weg moeten, bij ons is ruimte genoeg. De vrijdag daarop, de 13de april, hebben we de twee pinken en het i-jarig veulen naar Nibbix woud gebracht. Die week waren we bezig met schoffelen met de wiedmachine en wieden in tarwe en rogge. Verder werd de luzerne in de rogge gezaaid als groenbemesting of hoofdge was voori946. De uien kwamen boven de grond, en de kunstmest werd er gestrooid. Zo kwam de zondag 15 april. Het nieuws kwam door, dat Groningen bevrijd was. Er was gegronde hoop dat de Wieringermeer-inundatie mislukken zou. Als de dijk, waarin de Duitsers bezig waren, het maar zou houden en maar niet zijwaarts zou uitbreken door de ontplofbare stoffen. Kroniek no. 55, 18e jaargang, 2010/1 De boerderij van Aldert Haverkamp in 1940

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2010 | | pagina 26