van Stumpel. De zaak van Eb Dam kwam in
handen van M. Meeuwsen, die hem overdeed
aan Joop Kroon is nu weer van de volgende
generatie Meeuwsen. Wie herinnert zich niet
de fam. Neep van De Maaier met ober Otto
de Vries.
Anton wees ook op de branchevervaging die
steeds ingrijpender werd en in eerste instan
tie leek op concurrentievervalsing. Aan dit
onderwerp zijn de nodige protestvergaderin
gen van middenstanders gewijd.
In 1956 is door de winkeliers de Zakenclub
opgericht. De Club organiseerde allerlei ac
ties en festiviteiten (in en rond de muziek
tent) om klanten binnen te halen. Aanvankeli
jk vooral met mond op mondreclame daarna
adverteren en huis aan huis foldermateriaal,
de Zakenclubkrant en tegenwoordig ook
op internet probeert de middenstander zijn
klanten te winnen.
Een toekomstvisie
Na deze blik in het verleden was het woord
aan kapper Harry Immink, (oudvoorzitter van
de Zakenclub Middenmeer en huidige voor
zitter van de Ondernemersver. W'Meer), en
projectontwikkelaar De Vries uit Purmerend.
Beide heren gaven een kijkje in de ontwik
kelingsplannen voor het dorp Middenmeer.
Plannen voor woningbouw aan de Brug
straat, Havenkade, Industriewegen nabij het
ijsbaanbos en tennisbanen in de komende 10
a 15 jaar werden middels een beamer op een
scherm getoond. De gepresenteerde plan
nen tot uitbreiding en een facelift van Mid
denmeer zullen, zo verwachtten beide heren,
de leefbaarheid en het voorzieningenpeil,
ook qua middenstand, bevorderen. Een voor
waarde om de plannen te realiseren zal mede
afhankelijk zijn van een bevolkingstoename,
die echter weer afhangt van een toename van
de werkgelegenheid in de Wieringermeer.
Themamiddag 24 oktober 2009: De Honger
winter 1944
Op die zaterdagmiddag werd een extra the
mamiddag ingelast in verband met de lan
delijke Week van de Geschiedenis. Als thema
was gekozen voor "De Hongerwinter 1944".
Het accent werd deze middag gelegd op de
(voedsel-)hulp, die door de inwoners van de
Wieringermeer destijds werd verleend aan
de vele hongerlijdende stedelingen. Massaal
kwamen die toen op de fiets, met een hand
kar of kinderwagen o.i.d. langs de boerderi
jen om voedsel voor de vele hongerige ma
gen, omdat voedsel in de stad vrijwel niet
meer voorradig ofte koop was.
Het echtpaar Koekoek vertelde van hun er
varingen gedurende die barre winter, (weken
van -20 graden en heel veel sneeuw).
Zij herinnerden zich hoe totaal verkleumde
mensen aan de deur kwamen en bijna altijd
wel iets meekregen, zoals tarwe, aardappel
en, erwten, e.d. In veel gevallen overnachtten
deze mensen op de boerderijen op provi
sorische bedden van stro. Sommigen wilden
betalen voor wat ze ontvingen, anderen
wilden dit ruilen met linnengoed, sieraden of
kledingstukken. Over het algemeen hielpen
de boeren voorbeeldig, de meesten zonder
er iets voor terug te vragen. Een enkeling
maakte misbruik van de situatie en vroeg
woekerprijzen voor het beschikbare voedsel.
Maar ook sommige bedelende hongerigen
probeerden dezelfde dag, maar dan min of
meer vermomd, voor de tweede maal op het
zelfde adres eten mee te krijgen.
Afschuwelijk waren de verhalen van mensen
die op de terugreis naar de stad van hun
voedselvoorraad werd beroofd of dit moes
ten afstaan aan de bezetters.
De boeren konden in die tijd niet zomaar
van alles meegeven, omdat zij op last van
de Voedselcommissaris verplicht waren een
bepaalde hoeveelheid van hun oogst te
Kroniek no. 54, ye jaargang, 2009/3
38
