werd gebouwd aan de toekomst. Maar ook
van verder weg, zelfs uit het buitenland,
kwamen de mensen. De Stichting Joodsche
Arbeid trok zich de zorg aan van de jonge
Joodse vluchtelingen. Op haar initiatief werd
bij Slootdorp aan de Nieuwesluizerweg het
"Joodse Werkdorp" gesticht. In dat 'dorp'
vonden die nieuwkomers onderdak en voed
sel. Daar werden ze opgevangen om zich
voor te bereiden op een betere toekomst.
Zij leerden daar hoe ze zichzelf staande kon
den houden, waar ook ter wereld. Ze leerden
het boerenvak, de nodige technische vaar
digheden en alle huishoudelijke werkzaam
heden. De bezetter maakte helaas een eind
aan die idylle.
Nu na vele jaren, na veel wijzigingen en wis
selingen, rest van dat 'dorp' nog steeds het
Gemeenschapshuis, een fier gebouw met
een onvergetelijke historie: een monument!
De huidige eigenaar heeft voor het pand een
nieuwe bestemming ontwikkeld, namelijk
uitbreiden en inrichten tot verblijfsgelegen-
heid voor tijdelijke arbeidskrachten. Bij ons
gemeentebestuur is die aanvraag nu in be
handeling. De eigenaar, de buurtbewoners
en anderen hebben hun zienswijze kenbaar
gemaakt tijdens de openbare zitting van de
Cie. Grondgebiedszaken (d.d. 20-08-2009).
Verdere behandeling vindt plaats in de ko
mende raadsvergadering.
De eerste indruk: veel weerstand en niet
alleen van de omwonenden.
Het bestuur van het Genootschap voor de
Geschiedenis van Wieringermeer heeft zich
over de kwestie gebogen en stelt"
Het "Joodse Werkdorp" is onmiskenbaar een
zeer belangrijk deel van de geschiedenis van
onze Wieringermeer. Het is natuurlijk niet
de bedoeling dat door aanpassingen en of
wijzigingen dit geheel of gedeeltelijk verlo
ren zal gaan. Het kan ook anders; laat zien
hoe het oorspronkelijk bedoeld was. Een
plek waar je leerde hoe te overleven. Kortom:
creëer er een.
PIONIERSMUSEUM
De Wieringermeer werd indertijd bevolkt
door pioniers, die wisten en leerden hoe je in
een leeg gebied kunt leven; hoe je de grond
moet bewerken; hoe je vee moet houden;
hoe je van al de gewassen en producten
bruikbaar en lekker voedsel kunt bereiden;
hoe je een wintervoorraad moet bewaren:
wecken, pekelen, drogen, e.d.
De afstanden waren groot en de supermarkt
bestond nog niet. En toen gebruikte de mens
toch ook een aantal maaltijden per dag. Hij
stookte zijn huis warm en zijn kleding was
onmisbaar. Hij moest zaaien en maaien, hij
molk en slachtte: Hij redde zich.
Nu weten we nauwelijks meer hoe ons voed
sel, ons drinken en onze kleding gemaakt
worden. Wat is er nodig om te overleven, wat
moet je weten om in een leeg gebied een
bestaan op te bouwen. Ook hoe het dage
lijks leven geleefd kan worden als de winke
lier geen voorraad meer heeft, als de energie
schaarser is, als...., als.... kortom, als we voor
onszelf moeten zorgen. Dat alles kunnen we
in zo'n pioniersmuseum laten zien.
Opzet en inrichting van een dergelijk
museum
Hoofdgebouw: ontvangst, voorstellingen,
exposities. Kunst en cultuur, restaurant, kan
toor en organisatie.
Buitenterrein: bouwland, weiland, boom
gaard en volkstuin en parkeerterrein.
De barakken in oorspronkelijke opstelling
herbouwen.
Mogelijke functies (interactieve opzet):
I. Opslag/verwerking akkerbouwproducten.
II. Stallen en veeverzorging.
III. Groenten: bewaring en verwerking.
Kroniek no. 54, 17e jaargang, 2009/3
30
