In 1948 keert het gezin terug in de
Wieringermeer. De schuur aan de
Oosterterpweg is weer opgebouwd en er
worden twee noodwoningen in afgetimmerd,
waar men gaat wonen, een voor de fam. Van
Strien en een voor het gezin van de knecht.
In 1952 is eindelijk ook het woonhuis
herbouwd.
Er is dan nog geen Uloschool in Wieringer-
werf. Dus moet de jeugd naar de Ulo in
Medem blik of naar Oosterland opWieringen.
Ina gaat naar Oosterland.
Er is in die tijd in de polder heel weinig te
doen, vooral voor de jeugd. Ina wordt lid
van "De Wieringermeerruiters". Paardrijden
wordt haar grootste hobby al heeft ze nooit
eerder paardgereden en nooit eerder in
een zadel gezeten. De training is aan de
Hoornseweg en dat betekent op het paard
daar naartoe. Ook de wedstrijden, o.a.
in Twisk, gaan te paard er naartoe. Als de
wedstrijden daar om acht uur beginnen
gaan de rijders al om vijf uur op pad. Ina
heeft heel fijne herinneringen aan die ritten
zomers heel vroeg in de ochtend.
In Middenbeemster wordt Ina kam-pioen
dressuur bij de Provinciale Kampioen
schappen en later nogmaals bij de Lande
lijke. Ze heeft, vindt ze, een geweldige
jeugd gehad in de polder.ln 1989 wordt
de boerderij ingeruild voor een bungalow
in Wieringerwerf, waar ze samen met Henk
nog jaren met veel plezier hoopt te wonen.
L.S.
Achttal Wieringermeerruiters tijdens Nat. Kampioenschap in Utrecht, sept. 1955.
V.l.n.r. Hilbert Dijken, en de dames A. Broer, B. Nieboer, M. Schenk, T. van Wijngaarden, R. van
der Giessen, M. Smit en Ina van Strien.
Kroniek no. 52, 77e jaargang, 2009/1
33
