Een oorlogsgebeurtenis
Si
(arrestatie van drie boeren en vier onderduikers)
Kroniek no. 49, 16e jaargang, 2008/1
Via de trap komt u op de eerste etage. Daar
zijn twee kleine kamers, waarvan er één is
ingericht voor de opslag van kleine
voorwerpen die het Genootschap van leden
mocht ontvangen. De andere kamer is een
nog wat rommelige ruimte met materiaal
dat nog niet is gearchiveerd. Ook vinden we
daar alle uitgaven van de "Kroniek".
Bovendien treft u op deze verdieping een
grotere zaal aan waar permanent materiaal
tentoongesteld staat, o.a. foto's van het
vroegere Joodse Werkdorp en maquettes
van enkele boerderijen die in de
Wieringermeer staan. (Gift van de
Domeinen.)
Via een vaste trap bereikt u de 2e
verdieping, de zolder van het gebouw, zeg
maar. Deze ruimte wordt momenteel onder
handen genomen om hem later te
gebruiken voor de opslag van allerlei
historisch materiaal. Voor het zover is moet
de zolder eerst geïsoleerd worden en
worden voorzien van kasten en rekken. Dit
alles wordt in stilte gedaan door enkele
vrijwilligers.
In de grote kamer op de 1e verdieping.
De zolder die momenteel wordt opgeknapt en straks ingerid
Weinig of niets binnen mij roept nog
herinneringen op aan de kruidenierszaak of
het accountantskantoor wat ik eens was.
Dat is allemaal historie. We leven in het nu
en naar de toekomst. De toekomst, waarin
ik u ook eens hoop te begroeten.
(Foto's: Maureen Datema) Wjd.
Het is januari 1944. Overal in de polder
werken hele en halve onderduikers bij de
boeren om tewerkstelling in Duitsland te
voorkomen. Zo ook bij boer Montsma aan
de Wieringerrandweg: 1 jonge arbeider
(volontair) bij het gezin in huis en 3
onderduikers op de hooizolder. Dat dit
geen ongevaarlijke situatie is mag uit het
volgende blijken.
In de cel in Hippolytushoef
"In de nacht van 20 op 21 januari om 1 uur
in de zondagmorgen werd ik wakker
gemaakt en stonden er een paar Duitse
soldaten aan mijn bed. Wat was er aan de
hand? De heren hadden aangebeld, de
volontair had dat gehoord en had ze,
uiteraard gedwongen, binnengelaten.
Daarna stoven ze direct door naar boven en
moesten mij hebben, maar niet alleen mij,
maar ook de onderduikers, daar was het in
de eerste plaats om te doen. Ze dachten er
drie te vinden, maar één was net een paar
dagen geleden vertrokken naar J. Smit aan
