Kroniek no. 48, 15e jaargang, 2007/3
inwoners alleen konden ze niet leven. Er
zijn verschillende mensen geweest die
geprobeerd hebben om een zaak op te
zetten, maar al spoedig weer verdwenen.
Op de plaats van de "Detrabar" zou
(volgens zeggen) een apotheek komen,
daarna een schoenmaker, maar al gauw is
het de zuivelhandel van Evert Braak gewor
den. Later Keppel. Aan de andere kant van
de Torenstraat verrees de eerste paar jaar
niets. De boekhandel en drukkerij van
Bosker (uitgever van de Wieringer-
meerbode) is in 1934 gekomen.
De bedrijfsleider was de heer Th. van
Vegten. Dit pand is nu opgenomen in
"Kroons Kledingmagazijn". Kroon heeft
zich in augustus 1936 gevestigd. Wat nu
Braak-zeilmakerij is, was in 1934 een
smederij. Eerst van der Geest uit
Spakenburg, die geen ervaring als smid in
een agrarische gemeenschap had. Tegen
over de zaak was een benzinepomp.
De zaak is na een paar jaar overgenomen
door de firma Hoekenga.
Slagerij van^t Riet was ook al heel vroeg
aanwezig. Ze slachten toen hun koeien en
varkens nog achter in de schuur bij de
slagerij. In die tijd hoorde dat zo. Soms was
er groot tumult als er een koe of varken de
dood probeerde te ontkomen en er vandoor
ging. "Wild West" in het dorp om het beest
weer te vangen. Bakker de Groote, hoek
Poststraat-Sportweg was er ook al.
Daarna is de "Kleine Toko" gebouwd, de
eerste ondernemer (de naam Roozeboom
wordt genoemd) is er niet zo lang geweest.
Daarna is de familie Rienstra gekomen.
Moeder Rienstra verloochende haar Friese
afkomst niet, een vrouw om nooit te
vergeten.
We zouden bijna nog iemand vergeten
"Oma Poot", (nu de Duizendpoot), die
tabak, sigaren en tijdschriften verkocht.
Bovendien waren er altijd 'pensiongasten'
in huis. Elke zaterdag kwam daar een kist
met nieuwe boeken uit de Centrale
Bibliotheek in Alkmaar. Oma Poot heeft
door haar vriendelijk optreden zoveel
indruk op me gemaakt dat ik haar na
zeventig jaar nog goed voor de geest kan
halen.
In de Torenstraat was op nr. 4 het post
kantoor. Zelfs op zondagochtend kon je
daar post afhalen. Op nr. 3 vond je Braak,
de groenteboer. Nipshagen op nr. 5, was de
man van de elektriciteit en daar kwam ook
de radiodistributie vandaan, twee zenders.
Elk huis kon aangesloten worden, maar dat
kostte een paar centen en de meeste
bewoners konden of wilden die niet
missen, zodoende dus weinig aanslui
tingen. Voor onze pensiongasten was er
wel een aansluiting, waardoor wij ook
zouden kunnen luisteren. Maar de Bonte
Dinsdagavond trein, Negen heit de Klok en
Ome Keesie van de VARA en AVRO, waren in
"Huize Blijdorp" taboe. Pater Henri de
Greve van de KRO stond niet op de
verboden lijst
We mogen één persoon uit de beginperiode
niet vergeten nl. dokter Hoogkamer. Als
kind was ik doodsbenauwd voor hem. Hij
blonk niet uit in zvn pedagogisch optreden.
Eerst joeg hij je de stuipen op het lijf met
een paar barse opmerkingen, van "wat mot
je?". Daarna kon je al stamelend vertellen
wat of je mankeerde. Later bond hij in en
hielp je. Maar als arts was hij kundig en de
echte pioniers konden geen kwaad over
hem horen.
Dit waren allemaal mensen die je in je
kinderjaren meegemaakt hebt en die een
grote rol gespeeld hebben bij de opbouw
en ontwikkeling van Middenmeer.
Bijna nog vergeten, garage Klare, die was
er in 1933 al heel vroeg bij, toen nog
helemaal in een uithoek van het dorp.
De drie bouwbedrijven die veel van de
21
