Kroniek no. 47, 75e jaargang, 2007/2
Ik ben hier gekomen op de bonnefooi,
gewoon domweg gesolliciteerd op een
baan in een plaatst waar ik nog nooit van
gehoord had. En ik ben hier uiteindelijk
altijd gebleven.
De baan die ik had gekregen bleek de
eerste volledige baan te zijn voor een
AVO'er hier in Wieringerwerf.
De meisjes van de huishoudschool werden
bij het arbeidsbureau als ongeschoold
ingeschreven
Ik heb in het begin nog wel verder
gesolliciteerd maar mijn kinderen werden
groter en hebben dan hun vriendjes en
vriendinnetjes hier en dan ga je niet zo
gauw meer. We hadden op de school op
een gegeven moment 200 meisjes, dat
waren acht klassen vol, dus daar was werk
zat. Hierop kreeg ik een vaste aanstelling.
Als man was je een vreemde eend in de bijt.
Vrouwen kregen niet zo gauw een vaste
aanstelling want in die tijd was het zo als
de vrouw ging trouwen, hops weg, eruit.
De man daarentegen kan tot zijn 65e
doorgaan. Het samen werken met mannen
was voor de dames een hele opgave, de
praat werd anders. Wat ik wel altijd vreemd
heb gevonden was dat de dames altijd in
het huiskamertje zaten te eten en wij
mochten daar niet bij. Ik heb er het wel
eens over gehad met Mevr. Overzee maar
we kregen geen kans. Dat nam ik ze toen
wel kwalijk. Ze hadden er absoluut géén
belang bij. De meisjes deden praktische
ervaring op om in het keukentje voor de
dames te koken en de boodschapjes te
doen en een stukje te begroten. Er waren
kinderen bij die daar totaal de rit kwijt
waren.
Het AVO-onderwijs werd steeds belangrij
ker en dat betekende dat de praktijkvakken
toen steeds meer afnamen. Toen ik daar net
begon waren er nog twee naaileraressen,
die waren binnen de kortste keren vertrok
ken. Zr. Veldboer was er daar één van. Je
moest als vrouw toch aardig wat 'haren op
je tanden' hebben voor een aantal meiden.
Er zaten er echt wel een paar tussen die het
bloed onder de nagels vandaan haalden.
Maar andere scholen in o.a. Alkmaar wilden
onze leerlingen wel, omdat ze gedegen
onderwijs genoten hadden. We leverden
een goed 'product' af. We zaten op een
goed niveau. We hadden het redelijk
gemakkelijk, want de kinderen kozen niet
zelf voor huishoudonderwijs, maar er werd
voor hen gekozen. Waar ik me nog wel eens
heel erg voor ingespannen heb is het
veranderen van inschrijvingen op het
arbeidsbureau. Ik ben op een gegeven
moment naar het arbeidsbureau gegaan en
heb tegen die man gezegd dat hij maar
moest stoppen, want de meisjes van de
huishoudschool werden als ongeschoold
ingeschreven. De leerlingen van de LTS
niet! De man haalde een artikel van de wet
tevoorschijn en daarin stond inderdaad dat
de meisjes van een Huishoudschool als
ongeschoold moesten worden ingeschre
ven. Hij kon er verder niks aan doen.
Kleine school, dus fuseren
Ik ben meegegaan met elke fusie, niet altijd
met plezier. De fusie tussen ons kleine
huishoudschool en de grotere LTS vond ik
niet prettig. Ik vond het werken met meis
jes prettiger dan met jongens. Ik had geen
hekel aan ze maar het klikte niet zo. De
huishoudschool was een goede school en
dat was ook zo met het gebouw. Ik ben blij
dat het er nog staat. Ik heb daar een leuke
tijd gehad. In de laatste jaren van die
school heb ik er de leiding gehad, dit was
na het overlijden van Griet Overzee. Jammer
dat de deur dichtging. Je had geen keus. We
waren te klein en dat de school gesloten
18
