15e jaargang 2007/7, nr. 46
"Schoolbanken in de kerk"
Periode: 1931 -1932
Verteld door: Lenie Visser
Plaats: Siootdorp
Als gastvrouw op zaterdagmiddag bij het
"Genootschap" hoor je nog eens wat!
Vooral als de gasten in de koffiekamer om
de tafel zitten met de fotoboeken komen de
herinneringen en de verhalen los, zoals het
volgende bijvoorbeeld: Hoe school en kerk
samengingen. In den beginne waren er nog
geen twintig leerplichtige kinderen in de
pas drooggevallen Wieringermeer. Te klein
voor een schooltje, maar er moest toch
kennis bijgebracht worden.
Zo kwam het dat juffrouw Van Harlingen al
die kinderen in één klas kreeg. Van twee
huizen werd de tussenmuur weggebroken
en het lager onderwijs in de Wieringermeer
kon van start gaan. Dat moet voor die juf
toch een hele opgave geweest zijn om die
kinderen allemaal tegelijk wat bij te
brengen en aan het werk te houden.
Er was niet alleen een groot verschil in
leeftijd (6 tot 13 jaar), maar ook het verschil
in godsdienst en dialect speelde hier een
rol. Kerken waren er ook nog niet, maar
geen nood; door op zaterdagmiddag wat
met tafels en stoelen te schuiven werd de
schoolklas heringericht tot "kerk". Hierin
had je ook nog variaties. Elk geloof had
weer een andere kerkindeling. Er werd dus
heen en weer geschoven met het meubilair.
Maar op die manier konden de verschil
lende kerkgenootschapjes via een strak
schema hun diensten houden.
Op maandagmorgen was het lokaal weer
gewoon "schoolklas". Dat liep gesmeerd.
Natuurlijk veranderde dat toen de
bevolking toenam. Er kwamen echte
scholen en in elk dorp drie kerken. In elke
hoek van het dorp een kerk, zodat men
elkaar 's zondags niet voor de voeten liep.
Voor de oudsten onder ons is/was dit
eerste begin toch iets om met weemoed
aan terug te denken.
Geschreven door Lenie Visser-Geers
Jaffr. Van Harlingen met 79 kinderen voor het eerste schooltje, 7937.
33
