15e jaargang 2007/ nr. 46
dan tegenwoordig. Dit gold zeker in de
beginjaren van de Wieringermeer toen
verschillende wegen nog moesten worden
aangelegd en diverse bruggen eveneens
ontbraken.
Het brugwachterswerk beviel Briek niet zo.
Hij voelde zich te gebonden. Hij zat
eigenlijk vast aan de brug en te opgesloten
in het wachthuisje met de vele cactussen
voor de raampjes.
De vijf oorlogsjaren zijn voor het gezin
Briek niet altijd plezierig geweest, maar
honger hebben ze nooit geleden. Boer
Kroon heeft het grote gezin wat dit betreft
vaak geholpen. Ook van anderen kwam wel
hulp.
Tijdens de oorlog gebeurde het nogal eens
dat de stroom uitviel. Als er dan een schip
kwam moest de brug met de hand worden
opengedraaid. Dat was een zware klus. De
oudste zoon Cor moest dan helpen draaien.
Als brugwachter behoorde het ook tot je
taak dat je de brug schoon en heel hield.
Als er boeren met een rupstrekker over de
brug wilden moesten er eerst ijzeren platen
over het houten brugdek gelegd worden.
Ook dat gebeurde allemaal met de hand,
waarbij de betreffende trekkerchauffeur
werd ingeschakeld.
Op de dag van de onderwaterzetting (17
april 1945) werden de kinderen Briek en het
nodige huisraad met paard en wagen naar
Abbekerk gebracht. De ouders Briek zijn de
nacht van 17 op 18 april nog aan de
Alkmaarseweg gebleven. De brug moest
namelijk opengedraaid worden als het
water een bepaald peil had bereikt; eerder
mocht brugwachter Briek niet van zijn post.
Op 18 april was het niveau van het water in
de polder zo hoog dat de brug moest
worden opengezet, waarna vader en
moeder Briek ook naar Abbekerk ver
trokken.
29
