Kroniek no. 46, 75e jaargang, 2ooy/i
Onderhoud, planning en administratie
Het onderhoud van de bedrijfswagens,
(toen nog zeven in getal) van Butter b.v.
werd in eerste instantie in de avonduren en
op de zaterdagen ter hand genomen door
Jaap Geel, die monteur was bij de VW-
dealer C. Klare te Middenmeer. Door de
toename van het aantal vrachtwagen
combinaties kwam monteur Geel in 1971 in
vast dienst bij Butter. Hij was naast Gerrit's
vrouw, Bep, de tweede werknemer die geen
chauffeur was. Lang werkte Jaap Geel niet
in Middenmeer, want in 1972 verhuisde het
onderhoud van het wagenpark naar
Dronten, waar de B.V. een loods huurde van
de Dienst der Zuiderzeewerken. Het aantal
monteurs nam uiteraard in die tijd ook toe.
Zes jaar later (in 1978) is er een nieuwe
garage gebouwd aan de Handelweg in
Dronten. In 1986 is de garage uitgebreid
met een kantoor. Sindsdien is het bedrijf
volledig overgegaan van Middenmeer naar
de meer centraal in het land gelegen
Flevopolder. De verplichte APK-keuring van
de vrachtwagens wordt in eigen bedrijf
door eigen daarvoor gecertificeerde
monteurs uitgevoerd.
Het inplannen van alle vrachtwagens en de
zorg voor retourvrachten heeft steeds veel
inspanningen en hoofdbrekens gekost.
Daarbij uiteraard rekening moeten houden
met de werktijden van de beschikbare
chauffeurs. Dit alles betekende heel veel
telefoon- en faxverkeer.
Aanvankelijk beperkte het aardappel
transport zich tot Nederland en later ook
Duitsland. Met behulp van eerst de
semafoon en later de autotelefoon werden
de chauffeurs naar hun laad- en losadres
geloodst en op het kantoor werden de
ritstaten ingevuld en werd er verder ge
werkt met een doorschrijfboekhouding op
grote A3-vellen. Ook de loonadministratie
werd door eigen kantoormedewerkers
verzorgd. Dit gebeurde tot medio 1982,
toen de computer z'n intrede deed, alles
nog handmatig. Het gebruik van de
computer vereiste dat de chauffeurs een
eigen administratie en het garage-
personeel werkbonnen moesten gaan
bijhouden. De gegevens hiervan werden in
Middenmeer aan een computerprogramma
toevertrouwd. De facturen en overzichten
rolden foutloos uit de matrixprinter. Voor
de boekhouder in hart en nieren verdween
met de komst van de computer het
spannende en interessante van zijn of haar
werk. Daar stond echter tegenover dat met
één druk op de knop maandelijks een
overzicht met het bedrijfsresultaat door de
computer werd getoond.
In 1996 trok Gerrit Butter zich uit het bedrijf
terug en gaf de scepter door aan zijn zoon
Cees, die sedert 1992 al in het bedrijf
werkzaam was. Op dat moment telde het
wagenpark 40 vrachtwagens en zo'n 100
opleggers. Deze spectaculaire toename van
het aantal vrachtwagencombinaties was
ook te danken aan de openstelling van de
Europese binnengrenzen in 1993. Hierdoor
nam het aantal en de afstanden van de
ritten enorm toe. Er werd naast Duitsland
nu ook gereden naar Engeland, Frankrijk,
Zwitserland en Polen. Al vrij snel bleek voor
Butter b.v. het ene Europa te bestaan.
De derde generatie aan het roer
Zoon Cees, die de opleiding Transport en
Logistiek heeft gevolgd aan de Hogere
Economische Schoot (H.E.S.) te Rotterdam
zette het bedrijf met veel elan voort. Hij
was het ook die het bedrijfslogo een
aangepast tintje gaf.
20
