De telefonist van Den Oever moest steeds de telefoonverbinding van de Commandant in Alkmaar doorverbinden met de telefoon van de aanwezige officier, die bij zijn manschappen bij het graven van de gaten in de dijk was. De officier kreeg bericht van zijn commandant, dat wanneer hij de volgende ochtend voor acht uur niet gebeld had, de dijk om twaalf uur moest worden door- gestoken. "De ondergrondse" Omstreeks kwart voor acht belde de commandant maar er kon geen verbinding met de bewuste doorbraakplek tot stand worden gebracht. De ondergrondse had de telefoonlijn van Den Oever naar het betreffende gebied doorgestoken. De officier wachtte en wachtte, maar er kwam geen bericht. Befehl ist Befehl. Om twaalf uur nog geen bericht. Hij moest dus het bevel uitvoeren. Dat gebeurde. Zelfs op weg naar Medemblik voelde men de trilling. Het beton in de betreffende gaten met munitie bleek (achteraf) nog niet hard genoeg te zijn, zodat er nagenoeg geen water de polder in kwam. Dan wordt het bevel gegeven "schieten". Alzo gebeurde. Het water liep de polder in en schuurde de gaten steeds groter wen dieper uit. De vissers bij de coupure bij Medemblik zeiden woensdagochtend al: "Als er een krachtige wind komt, zijn alle boerderijen zo ver je kunt kijken met enkele dagen weg. De stormachtige wind kwam en op vrijdagmiddag waren alle boerderijen zo ver men van daaruit kon kijken grotendeels ingestort. Het was heel opmerkelijk, dat al enkele dagen na deze ramp, een ballastmaatschappij nog tijdens de oorlog opdracht en toestemming kreeg om reeds met het herstel van de dijk te beginnen! De twee gaten waren echter te diep om ze te dempen en daarom werd besloten er een ringdijk om heen te leggen. Deze plek trekt nu nog veel bezoekers. Elf december daaraanvolgend werd de polder weer droog verklaard. De polder toonde een afschuwelijk beeld. Boerderijen ingezakt of zelfs weg; de drie dorpen één grote puinhoop; kerken zwaar beschadigd. De polder was weer onherbergzaam. Zo spoedig mogelijk begon men met puin ruimen, er kwamen houten noodwoningen en de boer ploegde weer zijn land. In de zomer bleek de oogst zelfs zeer veel op te brengen. 13

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2006 | | pagina 15