DE TWEEDE DROOGLEGGING EN DE WEDER
OPBOUW VAN DE WIERINGERMEER. DEEL II
In de vorige Kroniek (nr. 42) gaven we een summier overzicht van de schade
die de onderwaterzetting van de Wieringermeer op 17 april 1945 had
aangericht en hoe de Commissie Wederopbouw Wieringermeer na de tweede
drooglegging leiding gaf aan de herstelwerkzaamheden en de huisvesting
van de terugkerende bevolking. We beschreven daarin de diverse
noodwoningen die voor de opvang van de bewoners dienden en middels
foto's gaven we een indruk van diverse particuliere noodverblijven die toen
in de polder verrezen. Enkele lezers reageerden door een foto van hun
vroegere noodwoning te mailen. Dank daarvoor. Wij streefden echter niet
naar volledigheid. We wilden slechts een impressie geven van de grote
diversiteit van de toenmalige noodwoningen.
In hetzelfde deel I beschreven we ook de speciale vergunning die men moest
kunnen overleggen om de Wieringermeer na de drooglegging te mogen
betreden. Hoe en door wie hierop destijds controle werd uitgeoefend was
ons niet bekend. De heer Simon Schotte uit Middenmeer schreef ons: "De
controle op deze vergunningen werd uitgevoerd door "peukjeszoekers". Dat
was de bijnaam voor de mensen die dit werk deden. Peukjeszoekers waren
Een trieste boel. Slootdorp eind 1945.
16
