Onderscheiden
De heer Pauwels verdiende dus 35 cent per uur bij de Cultuurmaatschappij,
waar hij net als de vele andere cultuurarbeiders aan de schop stond. Een half
jaar later ging er echter 5 cent van het loon af, want in de rest van
Nederland zakten de lonen als gevolg van de crisis nog steeds.
Na een jaar als grondwerker werd Pauwels bevorderd tot trekkerchauffeur.
Dat gaf - hoewel het minder zwaar werk was - weer wat meer per uur. Extra
inkomsten werden later verworven met het schoonhouden van de school,
het gymnastieklokaal en het voormalige dorpshuis in Middenmeer. Het
leeuwendeel van dit schoonmaakwerk werd door zijn vrouw verricht; dit was
immers vrouwenarbeid die niet zo slopend was als landarbeid!
Piet Pauwels, die bovendien een goede dorsmachinemachinist was, ging in
1939 als zodanig over naar de Staatslandbouwbedrijven. Doch voor het
zover was gebeurde er eerst in 1938 nog iets heel bijzonders. Toen op 1
januari 1938 het Openbaar Lichaam De Wieringermeer werd ingesteld was
er een tijdperk in de kolonisatieperiode afgesloten. De Wieringermeer werd
op bestuurlijk niveau een eenheid, nog wel geen echte gemeente, doch de
toestand dat de polder bij vijf randgemeenten was ingedeeld was voorbij.
Ter gelegenheid van dit feit werd aan een aantal personen een koninklijke
onderscheiding uitgereikt. De heer Pauwels viel toen de eer te beurt de
bronzen medaille in de orde van Oranje Nassau te mogen ontvangen, en in
hem werden al zijn collega's mede geëerd. Dit was een hele gebeurtenis in
huize Pauwels en het werd een groot feest in hotel Smit met de andere
geridderden.
Twee jaar duurde de verbintenis als machinist
van een dorskast bij de Staats
landbouwbedrijven. Daarna kwam hij in dienst
van particulieren, boeren die een
dorscombinatie hadden gesticht en er later een
coöperatie van maakten. Latere jaren is men het
machinaal vlasplukken en sproeien ook
coöperatief gaan uitvoeren, zodat al deze
werkzaamheden en het onderhoud van de
machines en werktuigen een volledige baan
verschaften.
Tot zijn pensionering in 1961 bleef Pauwels in dienst van de coöperatie.
Nadat zijn vrouw was overleden in 1966 kreeg hij later kennis aan een
vrouw in het Brabantse met wie hij acht jaar samenwoonde in Wagenberg,
een dorpje in de buurt van Made. Toen ook zij heenging keerde Pauwels
voorgoed terug naar Zeeuws-Vlaanderen. Hij kwam te wonen in Huize St.
Antonius te Kloosterzande. Een tiental jaren was hij daar de organisator van
Dhr. P. A. Pauwels in 1980
12
