In januari 1935 kwam Melle Jacobi met zijn vrouw en twee kinderen naar de
Wieringermeer naar een boederij aan de Wierweg E14 onder Slootdorp.
In augustus van hetzelfde jaar kwam zijn jongste broer Gooitsen meewerken
op de boerderij. Toen de oorlog uitbrak in 1940 was hij eerst nogal wat pro-
Duits, omdat hij weinig waardering had voor de Engelsen, vanwege hun
optreden in Zuid-Afrika. Maar toen de Duitsers de volgende jaren steeds
brutaler optraden en vervolgens de joden oppakten, kwam hij in verzet.
Toen de Duitsers door hun voedseldistibutie heel de registratie van het
Nederlandse volk in kaart hadden gebracht, achtte hij het zijn plicht om het
distributiekantoor te Wieringerwerf te kraken. Door de ondergrondse werd
hij in contact gebracht met Annie Geusebroek, werkzaam op het
distributiekantoor. Op klaarlichte dag, tijdens de middagpauze werd het
karwei geklaard. Met paard en wagen stond hij vlak bij het kantoor om de
zaak in ontvangst te nemen, simulerend dat hij een lekke band had. Hij
probeerde met een voetpomp de band weer op spanning te brengen.
Ondertussen bracht Annie in haar fietstassen de bonkaarten over. Het waren
er zoveel dat een tweede reis ondernomen moest worden. De wachtpost bij
de deur keek wat bevreemd op toen ze weer terugkwam. Ze zei dat ze nog
wat vergeten was.
Omstreeks dezelfde tijd (voorjaar 1944) kwamen er op de vroege avond
enorme zwermen vliegtuigen over, en deze raakten in een hevig
vuurgevecht. Een Engelse bommenwerper werd in brand geschoten, en de
piloten prongen er met parachute uit. Eén van de twee piloten dreef in de
richting van De Haukes en viel bij de landing direct in de handen van de
Duitsers. De tweede landde nabij de boerderij van J. de Vries aan de
Schelpenbolweg. Melle Jacobi ging er op de fiets op af. Toen hij op het erf
van De Vries aankwam was het er al stikvol met Duitsers. Jacobi vroeg op
een ongemerkt ogenblik aan De Vries waar de piloot verborgen zat. De Vries
knikte naar een klein hoekje bloeiend koolzaad in de moestuin. De Duitsers
liepen met het geweer in de aanslag om het stukje koolzaad heen zonder
dat iemand op het idee kwam om het veldje nauwkeuriger te onderzoeken.
De Vries en Jacobi spraken af, dat als het rustiger was Jacobi de piloot zou
ophalen. Omstreeks elf uur kwam het bericht dat de kust veilig was. Nadat
ze de piloot als een boertje verkleed hadden, kwamen ze samen naar de
boerderij van Jacobi. Achter op het land, in het bosje bij de tochtsloot, was
ondergronds een schuilhut gebouwd, waar al twee Joden een schuilplaats
In het kader van Klim in de pen voor 75 jaar Wieringermeer" sluit
onderstaand verhaal goed aan bij het vorige artikel over de
distributiediefstal. We ontvingen dit van Bart Wiegersma, Wierweg 30 te
Slootdorp. Het is geschreven door Reinder Jacobi, zoon van Melle Jacobi,
die in Ontario, Canadawoont. Hij, op zijn beurt heeft het verhaal van zijn
broer Rienk Jacobi en van de in het verhaal genoemde Gooitsen Jacobi, die
89 jaar is en in Brazilië woont. Melle Jacobi is een oom van Bart
Wiegersma.
Deze laatstgenoemde emigreerde in 1955 met z'n gezin naar Brazilië.
46
