vallen". In datzelfde jaar werd de woning te Schagen verruild voor een huis in Middenmeer op de hoek Kerkstraat, (de latere Dr. Ir. C. Lelystraat) - Schoolpad. In die tijd was de pas tien jaar oude Wieringermeer qua telefoonverbindingen een braak terrein. Voorlopig dus werk genoeg voor Jan de Jong en zijn collega's om de wijdse polder qua communicatiemogelijkhe den mee te nemen in de vaart der volkeren. 'Oorlog maakt creatief.' Het zal de oplettende lezer niet zijn ontgaan, dat het eerste werk van Jan de Jong samenviel met het begin van de bezetting van ons land. Beroepsmatig kregen Jan, c.s. nogal wat te maken met de Duitsers. Zo moesten zij bijvoorbeeld speciale telefoonleidingen voor 'de Moffen' aanleggen, en op straffe van arrestatie de telefoon weghalen bij de boeren in de Wieringermeer. "Maar", weet Jan nog, aan het einde van een weg lieten we de telefoon - stiekem weggestopt - staan, zodat er een circuit in tact bleef om elkaar aan die weg te waarschuwen als er een razzia op handen was". Ook herinnert Jan zich nog goed dat hij van boer Dekens in die jaren een mud tarwe kreeg als beloning voor het installeren van licht m.b.v. batterijen van telefoontoestellen t.b.v. onderduikers in het land. Die mud tarwe was destijds een welkome aanvulling op het steeds schaarser wordende voedselpakket. M.b.v. de koffiemolen werd deze tarwe gemaald, zodat er voor het gezin met inmiddels vijf kinderen weer brood op de plank kwam. Gelukkig had De Jong achter zijn huis een grote tuin en daarbij nog een volkstuin, waar hij aardappelen en groenten verbouwde om in de eerste levensbehoefte van zijn gezin te kunnen voorzien. Vrije doorgang De dienstauto's van de PTT kregen bij wegcontroles door de Duitsers vrijwel altijd vrije doorgang. Daardoor was het mogelijk om vlak voor een inval van de bezetters in het postkantoor te Schagen miljoenen aan bankpapier via Schoorldam en langs een controlepost van de Duitsers naar het hoofdkantoor in Alkmaar over te brengen. Jan de Jong was in die oorlogsjaren ook betrokken bij de aanleg van een telefoonlijn voor de Duitse bezetters van Anna Paulowna naar Medemblik. Deze zogenaamde "Flugolijn" werd gelegd op de bodem van de kanalen in de Wieringermeer. De PTT'ers luisterden deze lijn, die ook rechtstreeks verbonden was met Berlijn, in 't geniep af. In het voorjaar van 1945 werd deze kabel, terwijl de Duitsers in onderhandeling waren met Seys Inquart, door leden van de plaatselijke ondergrondse doorgezaagd. Jan de Jong is er van overtuigd dat dit laatste mede-oorzaak is geweest van het opblazen van de dijk van de Wieringermeer op 17 april 1945. Evacueren Korte tijd na het springen van de Wieringermeerdijk werd het gezin De Jong en hun buren hiervoor gewaarschuwd door de buurman Herman Heijnen sr. Vader Jan de Jong, die als begin dertiger geregeld in z'n eigen huis op de zolder - verstevigd met planken van aannemer Kingma - zat ondergedoken belde onmiddellijk de PTT te Alkmaar om een vrachtwagen. Die bleek niet 19

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2004 | | pagina 21