Naar Hamar Die 'lange' uit de Wieringermeer werd op gezag van coach Klaas Schenk ook een olympisch kostuum aangemeten. Dit gebeurde nog voor de definitieve selectie van de Olympische ploeg. Deze selectie vond plaats op de ijspiste van het Noorse Hamar tijdens wedstrijden, waaraan ook Noren en Amerikanen deelnamen. "Ik moest op de vijf kilometer tegen Kees Broekman. Daar had ik jarenlang plaatjes van uit de krant geknipt. Nooit ben ik zo zenuwachtig geweest. Ik werd dan ook een rondje ingelopen door Broekman. Achteraf heeft me dat een aardige knauw gegeven", weet Jan nog goed. Jan Bakker werd niet geselecteerd voor de Olympische spelen. Niet erg", zegt Jan, "Ik voelde me toch al een B-rijder". "Mijn sterkste afstand was de 500 meter", merkt Jan beslist op. "Hoewel, ik heb tijdens wedstrijden op De Rijd bij Nieuwe Niedorp ooit het Nederlands record op de 3000 meter gereden. Het record kwam later echter niet in de boeken, omdat de baan aldaar niet door officials van de Bond was uitgezet". Het lange baanschaatsen bleef Bakker doen tot 1963. Jan, die zich altijd gewijd had aan het lange baanwerk besefte toen niet dat hij mogelijk ook successen zou kunnen behalen bij de lange toertochten, c.q. marathons. In 1979 kwam Bakker via trainingsmaten op de Meent te Alkmaar in Finland terecht. Meteen dat eerste jaar won Jan de 50 km lange marathon. Het jaar er op naam hij deel aan de alternatieve Elfstedentocht in Finland. Tweehonderd kilometer door de barre kou. Onder die omstandigheden is iedereen gelijk. Daar ben je helemaal je zelf. Dan word je weer mens. Het is een sociaal gebeuren van de eerste orde, dat Bakker steeds weer doet kiezen voor deze uitdaging op de Finse meren. Al vele jaren doet Jan mee als recreant. Het gaat niet om het winnen, hooguit om de overwinning op je zelf. Dat trekt hem. Daartoe traint hij nog wekelijks op de baan in Alkmaar. "Leeftijd telt niet", zegt Jan. Je houdt het vol als je geniet van je sport, en vooral blijft lachen". Ook paardensport trok Naast de schaatssport was Jan Bakker een verdienstelijk ruiter bij De Wieringermeerruiters. Al vanaf het begin was hij erbij. Diverse kampioenschappen beleefde hij als lid van het Wieringermeer Achttal. Als ik moet kiezen tussen de paardensport en het schaatsen, dan is het voor mij het laatste". Maar....", besluit Jan, de paardensport heeft me evenwel de hoogste prijs opgeleverd. Door die sport heb ik mijn vrouw, Riet, ontmoet!" 21

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2004 | | pagina 23