3. ENKELE TOPPERS WAT UITGELICHT
SCHAATSTOPPER JAN BAKKER
Zijn moeder was een zeer verdienstelijk schoonrijdster op de schaats. Eens
in 1933, toen ze van hem in verwachting was, kwam ze te vallen. "Zo ben
ik al heel vroeg met het ijs in aanraking gekomen", grapt Jan Bakker, die in
het seizoen 1955-1956 deel uitmaakte van de Nationale Schaatskernploeg.
Talent voor schaatsen kwam bij Jantje Bakker al vrij jong aan het licht. Als
zesjarige leerling van Juffrouw Van Harlingen deed hij mee aan de
schaatswedstrijden voor de schooljeugd van 7 t/m 9 jaar. En Jan, die
vanwege zij lengte iets ouder werd ingeschat, won toen te Slootdorp zijn
allereerste schaatswedstrijd. En er zouden nog veel overwinningen volgen in
het lange baanschaatsen op de diverse ijsbanen in de regio en elders.
De liefde voor deze sport kreeg bij de nog vrij jonge Jan Bakker een flinke
zet toen hij als kereltje van 7 jaar oud de revanchewedstrijden van het
Nederlands Kampioenschap op de baan nabij Kolhorn meebeleefde. Wat
maakte dat een indruk! En wat gingen die mannen snel over het ijs!
Op de foto hierna zien we Jan Bakker in de binnenbocht rijden tegen Jan
Roozendaal uit Warmenhuizen, (Inderdaad, de vader van de huidige
marathonrijder Miel Roozendaal), op de baan van het Waardkanaal nabij de
z.g. Pishoek.
De schaatskwaliteiten van Jan Bakker bleven niet onopgemerkt. In het
seizoen 1955 - 1956 werd hij uitgenodigd om deel uit te maken van de
Nationale Kernploeg. In deze ploeg o.l.v. coach Klaas Schenk uit
Wieringerwaard en trainer Ben Holleman komen we namen tegen van
topschaatsers die bij velen nog bekend in de oren zullen klinken, zoals Wim
de Graaf, Siem Hopman uit Anna Paulowna, Jan Charisius, Anton Huiskes,
de latere Elfstedentochtwinnaar Reinier Paping, Kees Broekman, Jeen v. d.
Berg, Jan Pesman en Henk v.d. Grift
Van trainingsmethoden wist Jan voor die tijd eigenlijk niets af. Zijn
trainingswerk bestond uit vooral steeds stevig doorfietsen op de winderige
polderwegen, en het sjouwwerk op de boerderij zorgde wel voor de nodige
spierkracht.
20