toegesproken, kregen onze papieren terug en konden vertrekken. Ik was met de fiets gekomen en vroeg dus beleefd waar ik mijn fiets op kon halen. Deze brutaliteit werd bestraft met een schop onder mijn achterwerk en een "rausch". Ik was natuurlijk allang blij dat ik weer naar huis kon, al was het dan ook lopende. Tot hiertoe heeft dit verhaal niets bijzonders. Zoiets gebeurde in die tijd iedere dag en overal. Thuisgekomen vernam ik enkele achtergronden van deze geschiedenis. Vader ook gestraft Op ca. 1 km bij ons vandaan, onder aan de dijk bij Opperdoes, hadden de Duitsers een radarkamp met bijbehorende bezetting. Vader Blijdorp werd als boer verplicht aardappelen te leveren voor deze groep. Zo kwam er steeds een vrachtwagentje een vracht halen. Men klaagde er wel over dat de aardappelen aan de kleine kant waren. "Jammer, maar Blijdorp had niet anders". Nadat ik opgepakt was, was ook Vader Blijdorp bij de Grüne Polizei ontboden. Daar kreeg hij het volgende te horen: Tijdens een verkeerscontrole door de Duitsers had men een transport aardappelen aangehouden, die bestemd waren voor het ziekenhuis te Purmerend. Grote aardappelen en op de zakken stond de afzender vermeld: W.A. Blijdorp, de boer die alleen maar kleine aardappelen had. Dat riekte naar discriminatie en moest bestraft worden. Vandaar dat Blijdorp op deze manier ter verantwoording werd geroepen en gestraft. Inval van Hoeder Het is mogelijk dat mijn vrijlating bevorderd werd door nog een ander voorval. Terwijl ik in Medemblik werd vastgehouden, kwamen er een paar Duitse militairen aan de deur. Zij vroegen aan Moeder of zij voor hen eieren te koop had. Toen moet moeder een grandioze inval gehad hebben, want zij antwoordde dat daarover te praten viel. Haar zoon werd namelijk vastgehouden bij de Grüne Polizei, en als deze heren er voor konden zorgen dat hij weer vrijkwam, dan had zij wel eieren te koop. Na enig loven en bieden werd de losprijs vastgesteld op 20 eieren en een fles slaolie. Dat was blijkbaar de waarde van het ruilobject. Niet eens zo slecht, gezien de prijzen die toen op de zwarte markt betaald werden. Wat ik mij achteraf afvraag is of Blijdorp na deze affaire aardappelen is blijven leveren aan het kamp, en zo ja, wat voor aardappelen? Dit laatste is een komische noot in het verhaal. Er zit echter ook een tragische kant aan. Enkele weken na het gebeurde werd het bericht verspreid dat de "Drie van het Gesticht" onder Alkmaar waren gefusilleerd als represaille voor een aanslag op een Duitse officier. 37

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2003 | | pagina 37