toegesproken, kregen onze papieren terug en konden vertrekken. Ik was
met de fiets gekomen en vroeg dus beleefd waar ik mijn fiets op kon halen.
Deze brutaliteit werd bestraft met een schop onder mijn achterwerk en een
"rausch". Ik was natuurlijk allang blij dat ik weer naar huis kon, al was het
dan ook lopende.
Tot hiertoe heeft dit verhaal niets bijzonders. Zoiets gebeurde in die tijd
iedere dag en overal.
Thuisgekomen vernam ik enkele achtergronden van deze geschiedenis.
Vader ook gestraft
Op ca. 1 km bij ons vandaan, onder aan de dijk bij Opperdoes, hadden de
Duitsers een radarkamp met bijbehorende bezetting. Vader Blijdorp werd als
boer verplicht aardappelen te leveren voor deze groep. Zo kwam er steeds
een vrachtwagentje een vracht halen. Men klaagde er wel over dat de
aardappelen aan de kleine kant waren. "Jammer, maar Blijdorp had niet
anders".
Nadat ik opgepakt was, was ook Vader Blijdorp bij de Grüne Polizei
ontboden. Daar kreeg hij het volgende te horen: Tijdens een
verkeerscontrole door de Duitsers had men een transport aardappelen
aangehouden, die bestemd waren voor het ziekenhuis te Purmerend. Grote
aardappelen en op de zakken stond de afzender vermeld: W.A. Blijdorp, de
boer die alleen maar kleine aardappelen had. Dat riekte naar discriminatie
en moest bestraft worden. Vandaar dat Blijdorp op deze manier ter
verantwoording werd geroepen en gestraft.
Inval van Hoeder
Het is mogelijk dat mijn vrijlating bevorderd werd door nog een ander
voorval.
Terwijl ik in Medemblik werd vastgehouden, kwamen er een paar Duitse
militairen aan de deur. Zij vroegen aan Moeder of zij voor hen eieren te koop
had. Toen moet moeder een grandioze inval gehad hebben, want zij
antwoordde dat daarover te praten viel. Haar zoon werd namelijk
vastgehouden bij de Grüne Polizei, en als deze heren er voor konden zorgen
dat hij weer vrijkwam, dan had zij wel eieren te koop. Na enig loven en
bieden werd de losprijs vastgesteld op 20 eieren en een fles slaolie. Dat was
blijkbaar de waarde van het ruilobject. Niet eens zo slecht, gezien de prijzen
die toen op de zwarte markt betaald werden.
Wat ik mij achteraf afvraag is of Blijdorp na deze affaire aardappelen is
blijven leveren aan het kamp, en zo ja, wat voor aardappelen?
Dit laatste is een komische noot in het verhaal. Er zit echter ook een
tragische kant aan. Enkele weken na het gebeurde werd het bericht
verspreid dat de "Drie van het Gesticht" onder Alkmaar waren gefusilleerd
als represaille voor een aanslag op een Duitse officier.
37