Dat Catrinus Huizinga, meestal Tinus genoemd, uit Nederland kwam zag
Bola aan de grote "N" die hij verplicht op z'n kleding droeg. De "P" stond
voor Polen, de "B" voor Belgen en de "F" voor Fransen. "Voor de Russen
weet ik de letter niet meer", zegt Bola bij alle herinneringen aan die barre
tijd.
Bevrijd
In 1944, tegen het einde van de oorlog werd Dresden door de Geallieerden
vreselijk gebombardeerd. Bola en Catrinus vluchtten samen tijdens deze
luchtaanvallen naar het nabij Dresden gelegen dorpje Senfenburg. Ze
verbleven daar tot ze door Russische troepen werden bevrijd. Tot de
definitieve bevrijding verbleven de jong verliefden in een kazerne van
Canadezen en Amerikaanse soldaten in Sleeswijk-Holstein. Toen de Duitsers
voorgoed verslagen waren konden de 'dwangarbeiders' gaan en staan waar
ze wilden. Dit gold echter niet voor iedereen. Ook niet voor Bola. Zij wilde
niet terug naar haar geboorteland Polen. Al was het alleen al om de bittere
armoede die haar daar wachtte. Bovendien zou nu, zeker na deze
verschrikkelijke oorlog, haar hele familie uiteen zijn gevallen. Bola koos
ervoor om met Catrinus mee te gaan naar Nederland. Dat kon echter niet
doorgaan, want ze waren niet getrouwd. Dit gold voor nog veel meer jonge
stelletjes. Maar ook daar was een oplossing voor. Een hoge Amerikaanse
legerofficier verbond tijdens een korte ceremonie vijftig paartjes, waaronder
enkele Belgische, Duitse, Franse, maar vooral Poolse meisjes, in de echt.
Allemaal tegelijk, en er kwamen geen trouwringen aan te pas. Een officieel
document, getekend door de Amerikaanse officier, was het bewijs dat Bola
Serdecka voortaan door het leven mocht gaan als 'mevrouw Huizinga'.
Na aankomst in Nederland trekken Bola en Catrinus in bij zijn moeder in
Marssum. Korte tijd later verhuist het jonge paar naar een onbewoonbaar
verklaarde woning in de stad Leeuwarden. Meubels, een bed en kleden
'lenen' ze van Duitsers, die het huisraad eerder hadden gestolen van
Nederlanders. In de Friese hoofdstad vindt Bola werk in een hotel
restaurant. Haar man komt in dienst bij het schildersbedrijf van de Fa.
Giesink en Zns.
Bola wordt Lola
Het is in deze tijd dat Catrinus zijn jonge vrouw voorstelt om haar verkorte
voornaam "Bola" te veranderen in "Lola", omdat Bola in het Fries 'stier'
betekent. Zo is 't gekomen dat menigeen in Wieringerwerf mevrouw
Huizinga kent onder de naam "Tante Lola". Dat 'tante' slaat op de
gastvrijheid die ze al jaren in de buurt tentoonspreidt.
In 1964 solliciteert Catrinus Huizinga naar de baan van schilder bij het
Centraal Woningbeheer te Wieringerwerf, waar M. Bonnema dan de scepter
zwaait. Als hij wordt aangenomen, ("Bonnema wilde wel alle Friezen
hierheen halen".) moet er een keuze worden gemaakt waar te gaan wonen:
in Kreileroord of in Wieringerwerf in de Patrijsstraat of in de Sternstraat. De
keuze viel op de Patrijsstraat, waar mevrouw Huizinga nog altijd woont. De
familie in Friesland snapte niet dat ze het stadse leven verruilde voor het
wonen in zo'n poider, maar zij wisten van de ruime woning en de veel betere
32
